نقد، بررسی و نظرات کتاب هگل، کوژو، لکان: دگردیسی‌های دیالکتیک - رادوستین کالویانف

الکساندر کوژف و ژاک لاکانهگل و روانکاوی✍️ سعید جلوخانی الکساندر کوژف تاثیر زیادی در محافل فلسفی آکادمیکی فرانسه گذاشت وی اکول پراتیک پاریس «کتاب سترگ پدیدارشناسی روح هگل» را تدریس می‌کرد.» وی روح اگزیستانسیالیسم، انسانگرایی و مارکسیسم در پدیدارشناسی روح هگل دمید. خوانش او از ارباب و برده در کتاب پدیدارشناسی روح هگل افق جدیدی را برای ژان پل سارتر، موریس مرلوپونتی، ژیل دلوز و ژاک لاکان گشود همگی شاگردان الکساندر کوژف بودند. «قرائت الکساندر کوژف از تمثیل ارباب و برده، که به شدت از مارکس و هایدگر تاثیر پذیر بود، توانست به سوژه مارکسی در برابر گرایش‌های مکانیستی مارکسیسم «رسمی» جان تازه‌ای بخشید. در چارچوب رویکرد انسان _ محور کوژف در قبال تاریخ، برده به منزله نمونه‌ی وجودی از پرولتاریای مارکسی، به نیروی محرکه تاریخ بدل می‌شود. تفسیر کوژف از هگل حرف دل روشنفکران چپ گرا غیر استالینستی فرانسوی بود. الکساندر کوژف تاثیر ژرفی روی روانکاوی در فرانسه مخصوصاً روی ژاک لاکان گذاشت خوانش لاکان از هگل تحت تاثیر الکساندر کوژف است. «بازگشت به فروید» لاکان رسالت ژاک لاکان بود اما نظریه روانکاوی او بشدت تحت تاثیر اندیشه هگل بود. خوانش سمینار‌های یک و دو بازگشت لکان به فروید سه مقاله اولش که نوشته ژاک آلن میلر بود را خیلی مفید یافتم. ژاک آلن میلر به مقاله‌های اولیه کتاب خوانش‌های سمینارهای اول و دوم لکان به کوشش بوریس فینک گفته است در اکثر سمینار‌ها چرخش ژاک لکان از پدیدارشناسی به ساختارگرایی است و از پدیدارشناسی به عنوان روش شناسی استفاده کرده است. هگل جایگاه درخشانی در اندیشه‌های ژاک لاکان دارد نقش او در سمینار‌های اول، دوم و کتاب مکتوبات پر رنگ است.