نقد، بررسی و نظرات کتاب خاطرات یک آدمکش - کیم یونگ ها

کتاب معمولی و ساده با انتظاراتم که داستان با تعلیق و پیچش‌های خوب بود تفاوت داشت، این کتاب نه اونقدر صاحب ارزشه که بخوام چند بار بخونمش و یه عضو ثابت از کتابخونه‌ام بشه، نه هم کتابی که ازش متنفر باشم.... چیزی در توصیف کتاب میتونم بگم که ممکنه به شما برای انتخاب این کتاب یا نخوندنش کمک کنه، اونم این موضوع که این کتاب حال و وصف یک آدم آلزایمریه اینکه زندگی بهشون چطور میگذره... نه چیزی بیشتر نویسنده صرفا داستان رو جنایی کرده تا احساسات مخاطب رو تحریک کنه و از طرفی دیگه حفره‌های داستان رو پنهان کنه... به نظر من داستان در هیچ کدوم از دو مورد نشان دادن یک قاتل در موضع ضعف و یک فرد مواجهه با زوال عقل و آلزایمر به طور کامل موفق عمل نمیکنه... شاید بخشی از نپسندیدن من به خاطر ماهیت ادبیات کره و ژاپن باشه که روایت گزارش گونه بر همه چیز اولویت داره حتی نتیجه و هدف داستان و اینجا هم داستان عملا نقطه اوجی نداره و نقاط جذاب داستان جملاتی هستن که تماما از کتاب‌های دیگه وام گرفته شدن... بشخصه اگر دوباره امکان انتخاب داشتم این کتاب رو نمیخوندم امتیاز من به این کتاب ۲/۵ از ۵ هست که چون امکان ثبت این نمره در کتاب راه وجود نداره به ۲ ستاره بسنده میکنم.

اجازه بدید از ابتدای دیدن کتاب شروع کنم، یعنی طرح روی جلد. طرح روی جلد منطبق با نقاشی شرق دور است و از نقش بامبو، ویژه این کشورها استفاده شده است و این تبحر گرافیست می‌رساند که کتاب خوانده و از دست نیز استفاده کرده است!؟ شما کتاب بخونید جریان دست، دستتون میاد!
کیم یونگ‌ها، از آگاهی کاری و زندگی شخصی‌اش برای نوشتن کتاب خاطرات یک آدمکش استفاده می‌کند و در این حیطه‌ها اوضاع سیاسی و موقعیت جغرافیایی کشورش نیز توانایی دیگری برای کیم محسوب می‌شود.
نویسنده کره‌ای از شخصیت مسن جلادی صحبت می‌کند که از مرگ نمی‌ترسد اما دچار زوال عقل است و برای همراهی با زمانه از ابزارهای صوتی و یادداشت استفاده می‌کند.
اینکه روند داستان ساده است و یکنواخت، باعث نمی‌شود که گنگ بودن پاراگراف بندی کتاب را فراموش کنید و این اگر برای انتصاب دادن افکار جسته گریخته کاراکتر آلزایمری داستان باشد، می‌تواند به مزیت کتاب کمک کند.

کاملا می‌شد احساسات و افکار یه آلزایمری رو حس کرد بیمار همینطور که داشت به سفر خاطرات گذشته می‌رفت با اینک خیلی سعی داشت افکارش رو پیدا کنه اما شخصیتش هم انگار سمت و سوی لحظات از دست رفته ش میرفت و قابل توفق نبود هر چند تلاش می‌کرد نمی‌شد هر چند انکار می‌کرد حس گناهش رو ولی به تصویر داشت میدید اونچیزی که مدت‌ها انکار کرده بود یه جا گفته بود که بعد از آخرین قتلی که انجام داد دیگه کارش رو تکرار نکرد و فک می‌کنم آخرین قتلش همون دختر سه ساله اون هی بوده چون بعد از تصادفش که بعد از آخرین قتلش اتفاق افتاد هوشیاری و زوال عقلش با توهماتی که داشت شروع شده و میشه گفت اون عمریه که با توهم اینکه اون هی دخترشه گذرونده البته اینا دید منه نسبت به داستان...:)

خاطرات یک آدمکش از کیم یونگ‌ها یک رمان جنایی و روانشناسی است که با زبانی ساده و روان، ولی همزمان تکان‌دهنده و گیرا، زندگی و انگیزه‌های یک قاتل سریالی را به تصویر می‌کشد. نویسنده با استفاده از فنون داستان‌نویسی مدرن و ریزبینانه، مخاطب را وارد دنیایی می‌کند که در آن خط فاصل بین خیر و شر، عشق و نفرت، رحم و بی‌رحمی، واقعیت و خیال، بسیار مبهم و ناپیداست. این رمان نه تنها یک اثر هیجان‌انگیز و معمایی است که تا آخرین صفحه مخاطب را در حال حاضر نگه می‌دارد، بلکه یک اثر انتقادی و اجتماعی است که به مسائلی چون خشونت، تبعیض، فقر، روابط خانوادگی، و بیماری‌های روانی پرداخته و به چالش می‌کشد

داستان در مورد مردی است که دچار الزایمر شده وخاطراتی از گذشته به یاد دارد که به کشته شدن ادمها توسط او اشاره دارد
متن کتاب روان وبه نحوی است که خواننده را به دنبال خود می‌کشاند
خیلی جالب است که فرد آلزامیردارد. اما خوی ددمنشاته‌اش اورا ترک نکرده وبااو همراه است. در واقع انسان ممکن اسن خودش واطرافیانش را فراموش کند اما وجود ودرونش (انچه که در فرد نهادینه شده) اورا فراموش نخواهد کرد.
وپایانی قابل تامل وبسیار غم انگیز دارد

سلام.
کتاب خیلی قشنگی بود که نتونستم بزارمش زمین.
اینکه این آدم‌کش آلزایمر داشت، درک داستان رو یکم برای خواننده سخت میکرد. مثلا یکهو میگفتند اون-هی دختر او نیست و پاک جوتائه پلیسه... خب پس چرا اون-هی با این مرد که مثلا پدرش بود درباره ازدواج با پاک جوتائه صحبت میکرد؟
ولی از طرفی همین ابهام و چیز‌هایی که ناگهانی وارد داستان میشن، در اصل باعث جذابیت داستانند.

در ابتدای کتاب نوشته شد که کیم یونگ _‌ها از سرآمدان موج داستان سیاه نویسیِ کره جنوبی است فکر کنم با همین توضیح کلیت فضای داستان مشخص بشه. داستان درباره‌ی یه قاتله که آلزایمر داره قاتلی که خاطراتش رو ضبط می‌کنه گاهی از طریق نوشتن و گاهی از طریق ضبط صوت. در بعضی جاهاش رگه‌های طنز داشت و بعضی قسمتهاش ادبی بود. اگر به ژانر جنایی علاقه دارین؛ احتمالا از کتاب خوشتون بیاد.

یک داستان هیجان انگیز و جالب در مورد کسی که آدمکش بوده و حالا دیگه پیر شده و دچار آلزایمر شده ولی از جوانی عادت داشته بعد از هر قتلی احساسش رو می‌نوشته! و حالا یک سری قتل زنجیره‌ای رخ میده که آدمکش شک میکنه کار خودش بوده که یادش نمیاد یا یه رقیب پیدا کرده!!
خیلی روان و ساده نوشته شده و خوندنش برای همه می‌تونه جذاب و گیرا باشه.

این کتاب داستان پیرمردیه که آلزایمر داره ولی در گذشته این پیرمرد قاتل بوده و تمام قتل هاشو یادش مونده و بعدش قتل زنجیره‌ای انجام میشه که این پیرمرد فکر می‌کنه که خودش انجام داده ولی اینطور است و...
ولی داستان جذابی که داره کاری میکنه که خواننده جذب این کتاب بشه در کل این کتاب کتاب بسیار قشنگی بود با داستانی گیرا

کتاب نثر ساده و روان دارد. به خوبی عنوان کتاب با موضوع هماهنگی دارد. شخصیت اصلی داستان یک آدم کش حرفه‌ای هست که دچار مشکلات روحی روانی از کودکی تا به الآن بوده است. مضامینی چون احساس گناه و وجدان در اثر به کار رفته است. عدم پشیمانی در سرتاسر کتاب به چشم می‌خورد. داستان خواننده رو جذب می‌کند.

کتاب در واقع افکار یه مرد آلزایمریه که میگه کلی آدم کشته و خواهد کشت. اما در داستان کاملا مشخصه که مرز بین واقعیت و توهم‌ در ذهن قهرمان داستان از بین رفته و این به هم آمیختگی واقعیت و توهم به ذهن خواننده هم تزریق میشه و در نهایت نمیدنی چی غیر واقعیه و چی واقعی.

داستان خوبیه و حتما ارزش خوندن داره و در ضمن ترجمه هم خیلی روانه. برای توصیف کتاب یه تکه ازش کتاب رو میذارم: "فرق آدمی با آلزایمر پیشرفته و حیوان چیست؟ هیچ. هر دو غذا میخورند، قضای حاجت میکنند، می‌خندند و گریه می‌کنند، سرانجام هم می‌میرند. ادیسه زیر بار این‌ها نرفت و... "

کتاب خوبی بود ولی نه اونجور که فکر میکردم، تصور من این بود که یک آدمکش از خاطراتش میگه، ولی این کتاب یکجورایی توصیف حال و روز و طرز تفکر یک بیمار آلزایمری رو وصف میکنه. با این دید قشنگ و خاصه، ولی زیاد ارتباطی با زندگی یک قاتل زنجیره‌ای نداره

واقعا بی نظیر بود جوری ذهن مخاطب رو به بازی میگیره که متوجه نمیشی کجای صحبت‌ها واقعیت و توهمه و یک پایان فوق العاده هم داشت خوندنش رو توصیه میکنم حتی چند بار توصیف‌ها هم بی نظیر بود

آخر کتاب من رو شگفت‌زده کرد و خب انتظار نداشتم و خاطرات خیلی در ابتدا مبهم بود و نمیشد اتفاقات رو به هم ربط داد و هرچی کتاب جلوتر میرفت این ابهام بیشتر از بین میرفت و قلم نویسنده در بیان موضوع و توصیف اتفاقات عالی بود.

نویسنده وارد جزییات نشده بود به همین دلیل نتونستم فضاسازی توی ذهنم برای این داستان انجام بدم. داستان به صورت کلی گویی بودو پیش بردنش جوری بود که مخاطب فکرکنه نویسنده داره سر و ته داستانو هم میاره

راوی داستان یعنی همان قاتل داستان جوری صحبت میکنه به جای دلزدگی بیشتر جذبش میشی، این که از یک کسی که نفس چندین نفر رو گرفته گرفته خوشت بیاد یک تناقض عجیبه, کتاب خوبیه ممنون از کتابراه

فکر میکنم این روش نوشتن جریان سیال ذهن باشد. البته این سوال پیش می‌آید که آدمی که آلزایمر دارد مگر می‌تواند داستانش را تعریف کند. قشنگ بود مرگ همیشه آدم را جذب داستان میکند

ایده‌ی این کتاب خیلی برای من جالب بود و ابتدای کتاب برایم خیلی دوست داشتنی و منحصر به فرد بود اما پایان کتاب کاملا برای من غیر‌ منتظره بود. در کل به نظرم کتاب جالبیه

داستان یک قاتل در سنین کهن سالی را بیان می‌کند، که شخصی با دانسته‌های فلسفی است. برای کسانی که به داستان‌های جنایی علاقه دارند، مطالعه این کتاب می‌تواند جالب باشد.

کتاب خیلی معمولی بود و هیجانی نبود اونطوری که بخوای هرچه زودتر تمومش کنیاز اون کتاب نیستبیشتر این جوریه که ۱ ماه هم طول میکشه تا تموم شه پیشنهاد نمیدم

کتاب بینظیر با داستان غیر تکراری و خیلی جذاب نثر عالی داشت و چقدر تاثیر گذار حتی بعد از تمام شدن کتاب ذهن درگیر فکر کردن به پیام داستان میشه

کتاب خیلی خوبی بود طوریکه تا صفحع آخر خواننده رو ترغیب می‌کنه به خوندن ادامه بده، آخر داستان واقعا شوکه کننده بود و بسیار عالی بود پیشنهاد میکنم حتما بخونیدش🌱

خیلی داستان پرکششی داشت که باعث میشد تااخرش درگیر ماجرا باشی و اینکه خیلی طولانی نبود و باعث نمیشد حوصله سر بر باشه
ممنون‌از کتابراه

رمان جالبیه آخرش سوپرایز شدم و باعث شد دوباره از نو بشینم بخونمش بلکه ببینم واقعا درست متوجه شدم یا نه در کل رمان جنایی خوبیه در ژانر خودش

یک داستان معمایی و بسیار جذاب برای خواننده در طول کتاب و ختم شدن ان به یک تراژدی نه چندان نااشنا و تلخ از جنس حقیقت زندگی

کتاب تا اواسط بسیار خسته کننده بود نقطه‌ی اوجی نداشت یا اگر هم داشت بسیار کم جان و بی رمق بود و در نهایت پایان جذابی هم نداشت

کتاب در مورد قاتلیست که حالا سعی دارد جان دخترش را نجات دهد امادراین بین اتفاقات دیگری رخ می‌دهد....
متن کوتاه /کمی معمایی

کتاب خوبی بود به افرادی که داستان جنایی علاقه دارند توصیه میکنم حتما این کتاب رو در لیست کتاب‌های خود قرار دهند

کتاب خوبیه واقعا؛ داستان گیرایی داره، چیزی که در این کتاب به شدت جذابه این هست که خواننده به چیزی که خونده شک می‌کنه.

کتاب خوبی بود که درمورد یک قاتل زنجیره‌ای است که در کهن سالی دچار الزایمر میشود و قلم روان و خوانایی هم دارد

کتاب متفاوتی بود ولی خب یکم گیج شدم چون شخصیت اصلی آلزایمر داشت و جزییات یادش نبود

واقعا پایان جالب و متفاوتی داشت، خط روایی داستان خواننده رو مجبور به ادامه میکنه

کتاب نثر ساده و روانی دارد. در ابتدا نتونستم خوب ارتباط بگیرم ولی در ادامه خیلی مشتاقانه خوندم.

آخرش خیلی غافلگیر میکنه آدمو یکم توضیحات اضافه‌اش زیاده ولی در کل کتاب خوب و جالبیه ارزش خوندن داره

در واقع من از اعتماد به نفس این فرد بیشتر گیج شدم و چرا انسان باید به مراحل برسد سوال بی ج‌وآبیست

از اینکه کتاب کوتاهی بود خوشحالم
خسته شدم از بس کتاب ۴۰۰ صفحه‌ای خوندم
موضوعشم جالب بود

کتاب خیلی خوبی بود نویسنده خیلی خوب تونسته خواننده رو با دنیای یه آدمکش آشنا کنه

خیلی جالب بود، تا انتهای داستان حدسای متفاوتی داشتم و حال‌و هوای یک بیمار آلزایمری رو هم درک کردم.

این کتاب ترجمه خیلی خوبی داشت و از بخش پایانی کتاب لذت بردم خیلی شوکه کننده بود عالی بود

کتابی بدی نیست اگه تایم اضافه‌ای دارین و میخواین سرگرم بشین بخونینش

واقعیتش من نمیدونم ترجمه‌اش مشکل داشت یا واقعا داستان انقدر بی معنی تمام شد.

اولاش خوب پیش رفت اما از آخرش هیچ سر در نیاوردم. در کل پیشنهادش نمیکنم

سلام بنظر من نسبت به تعریف جالب بود اما ضعیف

کتاب بدی نیست و گزینه بسیار خوبی برای پر کردن وقت شماست

از نظر من زیاد جالب نبود

جذاب قابل تامل بحث بر انگیز

خیلی بد بود اصلا دوستش نداشتم

از خوندنش لذت بردم

داستان جذابیه. پیشنهاد می‌کنم بخونید.