نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی یادداشتهای زیرزمینی - فئودور داستایوفسکی
4.1
57 رای
مرتبسازی: پیشفرض
Narges Shahbazi
۱۴۰۳/۷/۱۷
00
اوایل کتاب من سردرگم بودم. بعد وارد یک داستان شدیم و به قدری... به قدری همذات پنداری شدیدی شکل گرفت که خودم مبهوت بودم. ما آدمها خیلی از وجه شباهتمون توی غم و رنج و شادی و سلیقه مون حرف میزنیم ولی چقدر از تحقیرهایی که خودمون برای خودمون زمینه سازی کردیم، از غرور توخالی، از آویزون بودن مون به بقیه و... حرف میزنیم؟ توی این کتاب فهمیدم چه کارها که نمیکنم که دلیل شون همینقدر بی معنیه. چه آسیبهایی که به خودم نمیزنم که فقط به خاطر پر کردن وقت به سمتشون رفتم. باز هم باید این کتاب رو بشنوم. حس میکنم خودم رو یاد میگیرم. یه سری رمان ها قسمت تاریک مون رو نشون میدن سه سریها روشن و چیزی که توی این رمان من از خودم دیدم قسمتهای چندش وجودم بود. انگار همه ما میتونیم از دیدگاه این رمان خودمون رو ببینیم ولی نمیخوایم و موقع شنیدن این رمان دیگه راه فراری نیست. لازمه این رمان رو بشنویم. ارتباط گرفتن با صدای راوی یکم سخت بود و البته سنگینی متن اوایل کتاب هم بی تاثیر نبود بعد این شما و این قصه زندگی! یک قصه عادی!
قبل از همه چیز این کتاب جنبه روانشناسی داره. فیودار داستایفسکی کتاب یادداشتهای زیرزمینی را در سال ۱۸۶۴ منتشر کرد. یکی از عجیبترین رمانهایش که در آن به پیچیدهترین جنبههای روانشناختی انسان پرداخته است. منتهی با فرمی که از دیگر آثار او فاصله بسیار زیادی دارد. داستایفسکی در یادداشتهای زیرزمینی از زبان مردی سخن میگوید که از آگاهیِ زیاد نسبت به سایر مردم عادی، به کنج انزوای زیرزمینش خزیده و گویی مقابل فلاکت روزگار و جهالت مردم مشغول طغیانی منفعلانه است. زیرزمین در اینجا نمادی از بریدگی از اجتماع و بیگانگی است.
داستایوفسکی یک روانشناس بی بدیل است و این را میتوان در تمام داستانهای این نویسنده آشکار است. ولی در این کتاب این جنبه روانشناسی روحیات بشر به شدت پر رنگ است به گونهای بر جنبه داستانی آن سایه انداخته و همین مسله از جذابیت اثر کم کرده. اما به هر روی آثار این نویسنده بزرگ را نمیتوان دوست نداشت و از کنار آن آسان گذشت. این اثر را باید با حوصله بیشتر شنید و تحلیل کرد. صدای سرد جناب مصفا به همراه بالا و پایین شدنهای حساب شده بسیار با حال و هوای داستان هماهنگی دارد. با سپاس از کتابراه
اثری ژرفکاوانه و چون اغلب آثار داستایفسکی با غور در روح شخصیتهای انسانی. چیزی که این اثر را از سایر آثار مولف جدا میکند موقعیت ویژهی شخصیت است. شخصیتهایی چون شاهزاده در ابله، یا رودیا در جنایت و مکافات و یا چندین و چند شخصیت بزرگ و کوچک دیگر او نیز به شخصیت محبوس در زیرزمین این رمان شباهت دارند و چه بسیا این شخصیت پروتوتایپ همهی آنها باشد. ترجمه بسیار خوب است اما راوی علیرغم بازیگر بودن در اجرای نمایشی اثر ناتوان است.
با درود کتاب یاداشت های زیر زمینی یکی دیگر از آثار معروف داستایوفسکی است که مثل بقیه آثارش شخصیت پردازی ساده و در عین حال بسیار ژرف دارد، کتاب ترجمه قابل قبولی داره ولی اجرای مبتدی و آماتور آقای مصفا این اثر رو تا حد قرائت یک انشا سطحی پایین کشیده، پیشنهاد میکنم خوانش بهتر و حرفه ای تری برای درک درست این کتاب انتخاب کنید