نقد، بررسی و نظرات کتاب سرودههای عامیانه - رباب عبیدی
4.2
168 رای
مرتبسازی: پیشفرض
کتاب "سروده های عامیانه" نوشته ی رباب عبیدی یه اثر جذاب و شیرینه که می بره مون به دنیای ترانه ها و شعرهایی که تو دل فرهنگ عامه جا خوش کردن. این کتاب پر از اون سروده ها و اشعاریه که نسل به نسل از دل مردم گذشته و بخش بزرگی از هویت و تاریخ فرهنگی هر جامعه رو نشون می ده. چرا این کتاب خاصه؟ چون سروده های عامیانه درست مثل قصه های مادربزرگ ها، پر از احساسات، باورها و تجربه های زندگی روزمره مردمه. این شعرها با زبون ساده و دلنشینشون از عشق، طبیعت، کار و حتی دغدغه های اجتماعی حرف می زنن. ویژگی های جذابش: حفظ یه میراث گرانبها: رباب عبیدی با این کتاب انگار داره گنجینه ی فرهنگی یه ملت رو برای همیشه نگه می داره. زبان دلنشین و مردمی: اشعار عامیانه همیشه حس آشنایی می دن و انگار دارن با دل آدم حرف می زنن. سفر به گذشته ها: خوندن این کتاب مثل اینه که بشینی کنار آتیش و داستان هایی از دل تاریخ بشنوی.
سلام و درود، کتاب سروده های عامیانه از خانم رباب عبیدی، خوب بود. یک ستاره کم کردم بخاطر اینکه از شاعران بزرگی نیز در این کتاب نام برده که اصلا اشعارشان عامیانه نیست. بنام خداوند جان و خرد از فردوسی، میازار موری که دانه کش است از فردوسی، ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم از خیام، بنام خداوند جان آفرین از سعدی ای نام تو بهترین سرآغاز از نظامی، بنمای رخ که باغ و گلستان آرزوست از مولوی، گرگ درون از فریدون مشیری به نظر من اصلا عامیانه نیستند. البته سایر اشعار مانند ترانه های محلی و یا شعر ویروس کرونا ممکن است عامیانه به نظر برسند. البته بستگی دارد که منظور از اشعار عامیانه چه باشد. اگر مثلا "یه توپ دارم قلقلیه"شعر عامیانه باشد کلا اسم این کتاب بی معنا است. این کتاب در حقیقت گردآوری اشعار مورد نظر خانم عبیدی بود. تا نقدی دیگر، بدرود
کلا در کتابهای خانم عبیدی همیشه ردپایی از گرداوری دیده میشه. علاوه بر نوشتههای خودشون، بخش زیادی از کتاب به اشعار شعرای معروف اختصاص داده شده که واقعا نمیدونم چه دلیل و ضرورتی داره. خب سعدی، حافظ و سایر شعرا خودشون دیوان دارند. اگر کسی بخواد اشعارشون رو بخونه، به دیوان خودشون مراجعه میکنه. لزومی نداره اینجا اورده بشند. قسمتی که کار خود شاعر هست، تعداد صفحات کمی رو داره و به نظرم بهتر بود فقط آثار خودشون رو در کتاب چاپ میکردند.
قسمتهایی از کتاب که جمع آوری اشعار شاعران معروف مثل فردوسی، بابا طاهر و سایر شاعران بود. خوب اشعار معروفی بود ولی اشعار خود خانم عبیدی یا اشعار عامیانهای که تو این کتاب آوردن نه وزن دارن و نه قافیه. شاید این خانم میخواستن بعضی از مفاهیم اخلاقی رو در قالب شعر بیان کنند ولی به نظر من هر چند کلمهای رو سر هم کردن به عنوان شعر یا سروده و چاپ اون به عنوان کتاب، فرهنگ و ادبیات غنی فارسی رو زیر سوال میبره
کتاب «سرودههای عامیانه» اثر رباب عبیدی، مجموعهای از اشعار و ترانههای مردمی است که به فرهنگ و هنر عامه میپردازد. این کتاب در سال ۱۴۰۰ توسط انتشارات اندیشه طلایی منتشر شده و شامل ۹۶ صفحه است.
محتوا و ساختار کتاب: این اثر مجموعهای از اشعار عامیانه، ترانههای محلی و سرودههای مردمی را گردآوری کرده است. برخی از اشعار از شاعران بزرگی مانند فردوسی، خیام و مولانا انتخاب شدهاند که ممکن است بهعنوان اشعار عامیانه در نظر گرفته نشوند. همچنین، اشعار محلی و ترانههایی که در فرهنگ عامه جایگاه ویژهای دارند، در این مجموعه گنجانده شدهاند.
نقاط قوت:
حفظ میراث فرهنگی: کتاب با گردآوری اشعار و ترانههای مردمی، به حفظ و انتقال فرهنگ عامه کمک میکند.
زبان ساده و دلنشین: اشعار با زبانی روان و قابلفهم ارائه شدهاند که برای عموم مخاطبان جذاب است.
نقاط ضعف:
عدم تفکیک بین اشعار عامیانه و کلاسیک: برخی از خوانندگان معتقدند که گنجاندن اشعار شاعران کلاسیک در مجموعهای با عنوان «سرودههای عامیانه» ممکن است باعث ابهام شود.
کیفیت ویرایش: برخی از کاربران به وجود اشتباهات ویرایشی و نگارشی در کتاب اشاره کردهاند که میتواند تجربه مطالعه را تحت تأثیر قرار دهد.
جمعبندی: کتاب «سرودههای عامیانه» تلاشی ارزشمند در جهت گردآوری و حفظ اشعار مردمی و محلی است. با این حال، برای بهرهبرداری بهتر، توصیه میشود در چاپهای آینده به تفکیک دقیقتر بین اشعار عامیانه و کلاسیک و بهبود ویرایش توجه شود.
امتیاز: ۳ از ۵