نقد، بررسی و نظرات کتاب سرودههای عامیانه - رباب عبیدی
4.2
156 رای
مرتبسازی: پیشفرض
پری سامانی
۱۴۰۳/۱۰/۰۴
00
کتاب "سروده های عامیانه" نوشته ی رباب عبیدی یه اثر جذاب و شیرینه که می بره مون به دنیای ترانه ها و شعرهایی که تو دل فرهنگ عامه جا خوش کردن. این کتاب پر از اون سروده ها و اشعاریه که نسل به نسل از دل مردم گذشته و بخش بزرگی از هویت و تاریخ فرهنگی هر جامعه رو نشون می ده. چرا این کتاب خاصه؟ چون سروده های عامیانه درست مثل قصه های مادربزرگ ها، پر از احساسات، باورها و تجربه های زندگی روزمره مردمه. این شعرها با زبون ساده و دلنشینشون از عشق، طبیعت، کار و حتی دغدغه های اجتماعی حرف می زنن. ویژگی های جذابش: حفظ یه میراث گرانبها: رباب عبیدی با این کتاب انگار داره گنجینه ی فرهنگی یه ملت رو برای همیشه نگه می داره. زبان دلنشین و مردمی: اشعار عامیانه همیشه حس آشنایی می دن و انگار دارن با دل آدم حرف می زنن. سفر به گذشته ها: خوندن این کتاب مثل اینه که بشینی کنار آتیش و داستان هایی از دل تاریخ بشنوی.
کلا در کتابهای خانم عبیدی همیشه ردپایی از گرداوری دیده میشه. علاوه بر نوشتههای خودشون، بخش زیادی از کتاب به اشعار شعرای معروف اختصاص داده شده که واقعا نمیدونم چه دلیل و ضرورتی داره. خب سعدی، حافظ و سایر شعرا خودشون دیوان دارند. اگر کسی بخواد اشعارشون رو بخونه، به دیوان خودشون مراجعه میکنه. لزومی نداره اینجا اورده بشند. قسمتی که کار خود شاعر هست، تعداد صفحات کمی رو داره و به نظرم بهتر بود فقط آثار خودشون رو در کتاب چاپ میکردند.
قسمتهایی از کتاب که جمع آوری اشعار شاعران معروف مثل فردوسی، بابا طاهر و سایر شاعران بود. خوب اشعار معروفی بود ولی اشعار خود خانم عبیدی یا اشعار عامیانهای که تو این کتاب آوردن نه وزن دارن و نه قافیه. شاید این خانم میخواستن بعضی از مفاهیم اخلاقی رو در قالب شعر بیان کنند ولی به نظر من هر چند کلمهای رو سر هم کردن به عنوان شعر یا سروده و چاپ اون به عنوان کتاب، فرهنگ و ادبیات غنی فارسی رو زیر سوال میبره