داستان آبکی. نمیدونم چرا بیشتر رمانهای ایرانی این ویژگی رو دارن. استخوان دار نیستن.
و گویندهای که انگار عجله داره که کتاب رو تموم کنه. برادر یکم یواش..
نگارش کتاب خوب بود، اما داستان چنان با روزمررگی کنونی یکی است، برایم کمی تکراری مینمود مانند انکه همسایه یا فامیلی درد دل کند، چیزی، غریب و جدیدی برایم نداشت
بنظرم داستان بسیار سطحی و معمول بود بطوری که میشد تو کمتر از ده صفحه تمومش کرد. خواننده هم روخوانی میکرد کتاب و. بنظرم اصلا جذاب و جالب و سرگرم کننده نبود.
کمال تشکر رو از نویسنده کتاب دارم، درحین رانندگی این کتاب صوتی رو گوش دادم، طوری در این کتاب غرق شده بودم که با لحظات غمگینش، اشکم در اومد، خیلی کتاب جالبی بود
داستان خوبی بود با یک پایان خوش ولی من که فقط گریه کردم. ایکاش در انتخاب گوینده و لحن بیان داستان تجدید نظر بشه. لحن مناسبی نداشت احساس نداشت فقط روخوانی بود
خیلی خیلی ممنونم داستان فوق العادە بود و بعضی جاهاش واقعا منو بە گریە انداخت انگار خودم تو داستان بودم و شخصیتها رو از نزدیک میدیدم واقعا جالب بود ممنون
نویسنده خیلی تلاش کرده رود که داستان واقعی باشد و به واقعیت خیلی نزدیک بود و بنظرم من این داستان میتواند خیلی آموزنده باشد و ما نسبت بهم خیلی مهربان باشیم