تشنگی داستان فردی را روایت می‌کند که با مشکلات درونی و خارجی خود دست و پنجه نرم می‌کند. در این نمایشنامه، اونیل به بررسی نیازها و تمایلات انسانی، به‌ویژه در زمینه گرسنگی عاطفی و روانی، می‌پردازد. شخصیت اصلی نمایشنامه به نوعی با "تشنگی" روبه‌رو است که نه تنها از لحاظ فیزیکی، بلکه از جنبه‌های روانی و عاطفی نیز او را درگیر کرده است.
این تشنگی نه تنها نماد نیازهای جسمانی بلکه نمایانگر اضطراب‌ها، ناامیدی‌ها و آرزوهای برآورده‌نشده‌ای است که شخصیت‌ها در زندگی خود با آن مواجه هستند. از طریق داستان این فرد، اونیل به شکلی نمادین به تحلیل احساسات انسان در مواجهه با ناکامی‌ها و دشواری‌های زندگی می‌پردازد.
این تشنگی نه تنها نماد نیازهای جسمانی بلکه نمایانگر اضطراب‌ها، ناامیدی‌ها و آرزوهای برآورده‌نشده‌ای است که شخصیت‌ها در زندگی خود با آن مواجه هستند. از طریق داستان این فرد، اونیل به شکلی نمادین به تحلیل احساسات انسان در مواجهه با ناکامی‌ها و دشواری‌های زندگی می‌پردازد.