نقد، بررسی و نظرات کتاب بابا و آرشیدا - عباس اژدرالدینی

محتویات کتاب ارزش چاپ شدن نداشت
بیشتر شبیه دفترچه خاطرات بود
خیلی از خانواده‌ها چنین تجربیاتی حتی در موارد حاد تر تجربه کردند...
خیلی‌ها کودک شون رو بدون مشکل به مهد کودک می‌فرستن!
خیلی‌ها از روش‌های خلاقانه برای ساکت کردن گریه کودک استفاده می‌کنن!
خیلی‌ها اتاق خواب کودک رو راحت جدا می‌کنن!
خیلی از خانواده‌ها هم خاطرات نوزادی و نوپایی کودکانشون رو می‌نویسند اما دلیل نمیشه چاپش کنن!
درکل:
اگر میخواهید این کتاب را بخاطر نکات آموزش کودک بخوانید، بهتر یک کتاب مرجع در این زمینه مطالعه کنید
اگر هم میخواهید برای گذران وقت کتابی مطالعه کنید بهتر است کتاب مفید تری انتخاب کنید
با اینکه رایگان بود اما ارزش وقتی که برای خواندش صرف کردم نداشت.

این کتاب میتواند راهنمای نسبتا مفیدی برای والدین باشد، که میخواهند از تجربیات مفید نویسنده و همسرش استفاده کنند. خوشبختانه این کتاب کوتاه است وگرنه خیلی کسل کننده می شد. چون تمام قسمتهای آن حاوی نکات مفید نیست و بیشتر خاطراتی را بازگو میکند که صرفا برای خود نویسنده و خانواده اش جالب است. اکثر کارهایی که بچه ها انجام میدهند را این کودک هم انجام میداد، اما خب به چشم پدر و مادر خودش منحصربه فرد می آید و خواندن آن ها برای من به عنوان خواننده جذابیتی نداشت. معرفی افراد خانواده و حتی خواهرزاده ها هم اصلا ضرورتی نداشت. اما خب نویسنده به خاطر عشق به دخترشان دست به قلم شده اند و این جای احترام دارد.

کتاب قدرتمندی نبود اما نکته تربیتی مهمی داشت. نوزادان ورودی احساسات بسیار قوی دارند و این مورد غفلت همه ماست. خاطرات نویسنده در حقیقت اثبات آن اصل علمی است که نویسنده آگاه بوده، رعایت کرده و حالا به این روش به خوانندگان توصیه می‌کند. کسانی که متوجه این نکته علمی نمیشوند، انتقادات بی‌رحمانه‌ای کرده‌اند. البته خود نویسنده باید با توضیح بیشتر، خوانندگان را در مورد نکته اصلی و علمی کتاب روشن میکرد.

نویسنده بسیار خوب توانسته بود خاطراتش را به رشته‌ی نگارش درآورد و ارتباط عاطفی خود با دخترش را به رشته‌ی تحریر درآورد ولی درواقع این کتاب، دفترچه خاطرات یک پدر بوده که به چاپ رسیده و ارزش علمی و آموزشی کاربردی ندارد و تنها نمایشگر هیجانات یک پدر در مواجهه با شیرین کاریها و اتفاقات طبیعی زندگی دختر خردسالش است و برای بنده شاید ارزش وقت گذاشتن برای مطالعه را نداشت.

خدا ارشیدا خانوم رو به پدرو مادرش ببخشه ولی درباره کتاب باید بگم که لوس‌ترین و بیمزه‌ترین و در عین حال بی محتواترین کتاب عمرم رو خوندم. نویسنده یا بهتر بگم خاطره گوینده، تعریف و تمجید از خودش و ارشیدا رو به حد اعلا رسونده. هیچ نکته اموزنده‌ای در این کتاب نیست فقط مشتی خاطرات که با اقراق و به شیوه‌ای لوس بیان شده. حیف وقتی که صرف خوندنش کردم. متاسفم

در حالی که همه رسانه‌ها میدانند که برای جلب توجه مخاطبین، اخبار بد و انتقال ترس بسیار کاراتر از نقل نکات مثبت است، این کتاب براساس انتقال خالص حس خوب به خواننده نوشته شده و حداقل سه نکته آموزشی مهم و کاربردی که میتواند مورد استفاده تمام پدر و مادرها قرار گیرد نیز در دل آن وجود دارد. از این کتاب فقط حس خوب دریافت خواهید کرد.

با سلام
اصول و قوانین اصلا رعایت نشده
۱- کتاب حاوی نوشته‌های نامربوطه مثل تعریف و تمجید اغراق آمیز از اعضای خانواده نویسنده که به درد خواننده کتاب نمیخوره.
۲- راه حل‌های ذکر شده خیلی پیش پا افتاده و ناکارآمد هستن
۳-اکثر مشکلاتی که ذکر شده اصلا در حالت نرمال وجود ندارن
۴- خلاقیت وجود نداره
و درآخر ممنون بخاطر زحمت نویسنده و تشکر از کتابراه

این کتاب بیشتر خاطرات یک پدر از زمان تولد فرزندش تا سال به سال بزرگ شدن اوست.
این کتاب ارزش و بار آموزشی ندارد و صرفا برای گرفتن یک حس و حال خوب، ارزش یک بار خواندن را دارد.

متن روان و دلی این کتاب فوق‌العاده است. اگر برای تربییت کودکتون کلی کتابهای تخصصی خوندین و کار نکرده. این رو بخونین. چون این فرق میکنه

معمولا کودکان در سنین پایین اخلاق‌هایی دارند که ممکن است مورد پسند پدر و مادرشان نباشد. در این کتاب راهکار‌هایی برای مقابله با این موضوع بیان شده است.

جالب بود این خاطرات از زبان پدری که عاشق پدر بودن هست و عاشقانه دوست داشتن دخترش راروایت میکنه و آگاهانه به تربیت و هویت دخترش میپردازد

برخلاف اونچه دیگران گفتن به نظر من بد نبود، شاید خاطره وار بیان شده باشه اما باز داخلش نکنه‌های خوبی داشت و خوب بود

این کتاب حس خوبی داشت. خوندنش لذت بخش بود. و مقداری هم نکات کاربردی کوچک داشت.

نویسنده قلم روان وجذابی داره اما مطالب آن ارزش محتوایی چندانی برای خواننده ندارد

همون اولش خوندم تا چند صفحه، هیچ چیز جز خاطره نبود، اونم از نوع خیلی مثبت و کلیشه وار، حس خوب برام نداشت

من برای دختر۱۰ساله ام، شبهامیخوندم، خیلی دوست داشت

اصلا کتاب خوبی نبود... یه سری خاطرات الکی و مسخره که هیچ پندی نداره... و تعریف و تمجید فوق الکی

کتاب خوبی است برای والدین در برخورد با کودک خود

عالی بود استفاده کردم