نقد، بررسی و نظرات کتاب زندگی در مه: خاطرات اسیر آزاد شده ایرانی یعقوب مرادی - داوود بختیاری دانشور
مرتبسازی: پیشفرض
saeid jafar
۱۳۹۸/۰۶/۰۸
20
سلام. عجب داستانی بود. پر از درد و سختی. ان مع الیسره یسری. بعضی جاهاش بغضم گرفت. خودشون اسیرشدند. فرزندگرانقدرشون شهیدشدند.ای خدااگر اینهانبودندالان باید زیر یوق عربهابودیم. این عزیزان برای ما رفتند ولی ماقدرشون رو نمیدونیم. دزدی گرونفروشی خلافکاری. کم فروشی. ایانبایدبخودمون بیایم. چرا اینها رفتندجنگیدند. جنگ که شوخی نیست. ازتمام رزمندگان شرمندم. انشالله مارو ببخشند. به نیت آقای یعقوب مرادی وفرزند والا مقام در اسفند ماه دو نهال در جاده هزار نرسیده به پلور غرص خواهد شد. ممنونم
اسرا وجانبازان اجرشان وعزابشان ازشهدا بیشتر وبدتر است. بنده خودم سه سال درجنگ بودم وجانباز. واقعا درکشان میکنم. فقط خداوند هست که میتواند اجرشان دهد. ولاغیر. بنده درجبهه همیشه ۲یا۳ فشنگ درجیب لباسم میگذاشتم که اگرداشتم اسیرمیشدم وخشابم خالی بود خود کشی کنم.
ای کاش مسئولین قدر این مردان بزرگ رامیدانستن واین همه جفادرحقشان نمیکردن.
ای کاش ازکشورهای غربی یادمیگرفتن که چگونه ازسربازان جنگ جهانی دوم حمایت میکنند.
ولی افسوس وهزار افسوس.
به امید عدالتی.........؟
ای کاش مسئولین قدر این مردان بزرگ رامیدانستن واین همه جفادرحقشان نمیکردن.
ای کاش ازکشورهای غربی یادمیگرفتن که چگونه ازسربازان جنگ جهانی دوم حمایت میکنند.
ولی افسوس وهزار افسوس.
به امید عدالتی.........؟