نقد، بررسی و نظرات کتاب گتسبی بزرگ - اسکات فیتز جرالد
مرتبسازی: پیشفرض
پویان سپهری
۱۴۰۱/۰۲/۳۱
20
این کتاب خواننده را به یاد آثار بوکوفسکی و سبک لس آنجلسی آن میاندازد. داستان همان است که میتواند باشد. فراز و فرودی از روابط مه آلود انسان عصر جدید که در سراشیب سقوط به اعماق درههای خودشیفتگی و تغییر قرار گرفته. ودر نهایت احاطهی همیشگی سکوت است و فراموشی که چون دانههای برف بر روی همه چیز مینشیند و آن را مدفون میکند.
پرکشش و جذاب بود و غیرقابل پیش بینی... اینکه آخرش، همه چی گل و بلبل نبود، جذابترش کرده👌
و یه نکتهای هم که درباره ترجمه هست اینه که وقتی مترجم به اسم مثلا یه شخصیت معروف میرسه تو متن، علاوه بر نوشتن اسمش به زبان اصلی تو پانوشت، یه توضیح کوتاه هم ازش میاره و معرفیش میکنه اما متاسفانه تو این نسخه از ترجمه، تمام پانوشتها بدون هیچ توضیحی بود...
و یه نکتهای هم که درباره ترجمه هست اینه که وقتی مترجم به اسم مثلا یه شخصیت معروف میرسه تو متن، علاوه بر نوشتن اسمش به زبان اصلی تو پانوشت، یه توضیح کوتاه هم ازش میاره و معرفیش میکنه اما متاسفانه تو این نسخه از ترجمه، تمام پانوشتها بدون هیچ توضیحی بود...
از روان بودن متن خوشم اومد... توصیفاتش مثل کتاب ربکا بود... تو محیط قرار میگرفتی و میتونستی راحت فضا رو تصور کنی... همون پیامی که مدنظرش بود و رسوند و پایانش و دوست نداشتم... بی انصافی بود... البته واقعا همینه... ضعیفها قربانی هستند... و عشق یک ضعفه... شخصیتهای عاشق این کتاب ضربه خوردن...
اون چیزی که تعریف میکردن نبود واقعا. به نظر من خیلی معمولی بود داستانش ولی قلم نویسندش خوبه. شما این کتابو با سینوحه. سه شنبهها با موری. وقتی نیچه گریست. کیمیاگر مقایسه کنی واقعا چیزی برای گفتن نداره. یک داستان ساده و قابل پیش بینی. ارزش یک بار خوندنو داری ولی این همه تعریف نه