نقد، بررسی و نظرات رمان پنجاه و سه نفر - بزرگ علوی

انتخاب این کتاب برای من جهت مطالعه دلیلی جز اینکه سالهای خیلی دور به دفعات در رف کتاب خانه پدرم‌باهاش مواجه شده بودم نداشت.
اگه کلی بگم چون من زیاد فرصتی برای شناخت پدرم نداشتم با گشتن بین علایق وسلایقش سعی در شناختنش دارم.
بگذریم اگه بخوام در مورد کتاب نظرم رو بگم چه درست ویا غلط جناب علوی خیلی خوب و روان برداشت خود رو از شرایط موجود از اون بازه تاریخی ایران رو به قلم کشیده.
باشد که من شخصا با بعضی از نظرات و ایدولوژی‌های ایشون مشکل دارم و زیاد موافق نیستم اما مبارزه و پایداری بر روی اصول از هر طرز تفکر که باشه برای من بسیار قابل احترامه.

"ما همه بچه‌های بی‌تجربه‌ای بودیم که وارد زندان شدیم، ولی ضعیف‌ترین افراد پنجاه و سه نفر هنگام خروج از زندان مرد نیرومندی شده بود که دیگر از مرگ بیم و ترسی نداشت... " و "ترقی و تکامل تدریجی و در عین حال ناگهانیست... آب را اگر تدریجا گرم کنیم، انبساط یافته بر حجم آن افزوده می‌شود، همین که درجه حرارت آن به صد رسید آب به غلیان آمده و ناگهان تغییر ماهیت می‌دهد، یعنی تبدیل به بخار می‌شود. این اصل در اجتماع کاملا صادق است... "
امیدوارم در راه ترقی و تکامل باشیم...

قدرتمندترین حکومت‌ها نیز در برابر قدرت مردم مثل قدرت بچه ایست در برابرقدرت قهرمان اون جامعه ولی آنچه مسلم است قدرت واقعی مردم بدست نمی‌آید مگر با آگاهی وااستمرار در بدست آوردن حقوق خود، ملتی که بترسد وحاضر به از خود گذشتگی نباشد محکوم به شکست خواهد بود

آری اگر طالب باشی؛ حتی سنگینی هوای سلول محبس و تنگی دیوانه کننده میله‌های پنجره هم نمی‌توانند تورا از پیشرفت، ترقی و دانایی بازدارند. بزرگ علوی، بزرگ بودی؛ بزرگ شدی و بزرگتر خواهی شد...

وقتی این کتاب را می‌خواندم چنان غرق در کلمات و واژه‌ها میشدم که نمی‌توانستم برای یک لحظه هم که شده خودم را در آن جا و در آن وضعیت تصور کنم.

اقا بزرگ علوی نویسنده‌ای صاحب سبک ک باید نسل جوان شناخته و خوانده شود.

عالیست مبارز راه سوسیالیسم که زندان دژخیمان پهلوی را تحمل کرد اما از راهش بازنگشت

لطفا صوتی لین کتاب را قرار بدید