نقد، بررسی و نظرات کتاب موسیقی و عروسان دشت - جبران خلیل جبران
4
45 رای
مرتبسازی: پیشفرض
Shaahin
۱۴۰۳/۰۱/۰۱
00
دوسش دارم... خصوصا کتاب " عیسی پسر انسان"همین قدر می دونم که جبران خلیل رو " نیچه ی" جهان عربمی دونن و سبک نویسندگی اش توی بیشتر اًثارش، همون"گزیده گویی " نیچه است... اما کاملا مستقل... البته یه بار هم یه مقاله خوندم که درباره ی نسبت های جبران خلیلبا "میرزاده ی عشقی" مقایسه های جالبی کرده بود...
داستان اول تا حدی پرش از موقعیتهای مختلف و کلی گویی بود، داستان دوم به نظر تقابل بنیادگرایی و ایدئولوژی واقعی با دینداری نسخه ویرایش شده و تغییریافته به ظاهر دینداران بود، داستان سوم به نظرم تا حد زیادی نامفهوم بود، فکر میکنم اون هم بخاطر اینه که مفاهیم بیان شده ضمن داستان سوم در فرهنگ ما وجود نداره.