زندگینامه و دانلود بهترین کتابهای دوبراوکا اوگرشیچ
دوبراوکا اوگرشیچ نویسندهی اهل یوگسلاوی (کرواسی امروزی) است. او که بیست سال از عمر ۷۳ سالهاش را در در کشور هلند و در تبعیدی خوادخواسته گذراند، آثار متعددی را در قالب رمان، جستار و مقاله از خود بهجا گذاشته است. کتاب «وزارت درد» یکی از بهترین آثار دوبراوکا اوگرشیچ بهشمار میآید.
زندگینامه دوبراوکا اوگرشیچ
دوبراوکا اوگرشیچ (Dubravka Ugrešić) 27 مارس 1949 در کوتینا، واقع در یوگسلاوی سابق به دنیا آمد، شهری که امروزه قسمتی از کشور کرواسی محسوب میشود. پدر دوبراوکا اوگرشیچ، کروات و مادرش اهل وارنا و بلغاری بود.
دوبراوکا اوگرشیچ در دانشگاه هنر زاگرب، در رشتهی ادبیات تطبیقی و زبان روسی درس خواند و به موازات تحصیل، بهعنوان نویسنده و محقق کسب درآمد میکرد. بعد از فارغالتحصیلی، در مؤسسهی تئوری ادبیات دانشگاه زاگرب مشغول به کار شد و بهمدت 20 سال با انجام پژوهش در حوزهی ادبیات، در این مرکز خدمت کرد. او در سال 1991 با شروع جنگ در یوگسلاوی سابق یادداشتهایی انتقادی دربارهی جنگ و ناسیونالیسم نوشت. یادداشتهایی که او را در مرکز توجه رسانهها قرار داد و باعث شد نویسندگان، سیاستمداران و شهروندان ملیگرا او را با برچسبهایی مثل خائن، دشمن و جادوگر از خود برانند. تا اینکه بالاخره در سال 1993 پس از تحمل حملات و انتقادات فرساینده به ناچار وطنش را برای همیشه ترک کرد.
دوبراوکا اوگرشیچ تا مدتها در دانشگاههای اروپایی و آمریکایی مانند هاروارد، UCLA، کلمبیا و دانشگاه آزاد برلین مشغول به تدریس بود. او هلند و شهر آمستردام را برای سکونت انتخاب کرد و بهعنوان نویسندهای مستقل فعالیت داشت. او همچنین با مجلهها و روزنامههای ادبی متعددی در اروپا و آمریکا همکاری میکرد.
دوبراوکا اوگرشیچ در تبعیدی که بهمرور به یک هجرت دائمی تبدیل شد، بهشکل خستگیناپذیری به نوشتن و پژوهش ادامه میداد. آثار دوبراوکا اوگرشیچ به سی زبان مختلف ترجمه شدند و جوایز ادبی مهمی را نصیبش کردند. او در نهایت در 17 مارس 2023 در آمستردام، به دور از وطن اما در میان خانواده و دوستانش زندگی را برای همیشه ترک گفت.
سیر نویسندگی دوبراوکا اوگرشیچ
دوبراوکا اوگرشیچ اولین کتابش را در سال 1972 و در 22 سالگی منتشر کرد. کتابی که مجموعهای از داستانهای کوتاه شاعرانه بود و به عنوان اثری بدیع در حوزهی ادبیات کودک مورد تحسین منتقدان ادبی قرار گرفت. او دو کتاب کودک دیگر در سالهای 1976 و 1988 به چاپ رساند اما پس از آن نوشتن در این حوزه را رها کرد.
دوبراوکا اوگرشیچ در سال 1978 با نوشتن کتاب یک داستان عاشقانه (A Love Story) قلم زدن در حوزهی رمان بزرگسال را برای اولین بار تجربه کرد. او در سال 1981 رمان پختهتری با نام «استفی اسپک در آروارههای زندگی» نوشت. این کتاب در سال 1992 برای اولین بار با نام در آروارههای زندگی (In the Jaws of Life) به زبان انگلیسی ترجمه شد.
در اوخر دههی 1980 رمان زدن به گدار آگاهی (Fording the Stream of Consciousness) را نوشت که در سال 1992 به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر شد. سال 1997 رمان موزهی تسلیم بیقید و شرط (The Museum of Unconditional Surrender) را منتشر کرد.
در سال 2004، زمانی که دوبراوکا اوگرشیچ در آمستردام ساکن بود، با نوشتن رمان «وزارت درد» زندگی افراد آواره در تبعید را به تصویر کشید؛ رمانی که به یکی از بهترین آثار دوبراوکا اوگرشیچ تبدیل شد. او در سال 2008 رمان بابا یاگا تخم گذاشت (Baba Yaga Laid An Egg) را منتشر کرد. دوبراوکا اوگرشیچ در این رمان با تکیه بر یک شخصیت اسطورهای اسلاوی بهنام بابا یاگا، افسانهای مدرن آفرید و در خلال این افسانهپردازی نابرابریهای جنسیتی و تبعیضهای اجتماعی را به نقد کشید. آخرین رمان دوبراوکا اوگرشیچ با نام روباه (Fox) در سال 2017 منتشر شد.
دوبراوکا اوگرشیچ در زمینهی جُستارنویسی هم ماهرانه عمل کرد و با نوشتن جستارهایی متعدد، توانمندیاش را در نوشتن ناداستان به خوانندگانش نشان داد. کتاب روز خوبی داشته باشید: از جنگ بالکان تا رؤیای آمریکایی (Have A Nice Day: From the Balkan War to the American Dream)، مجموعهای از جستارهای کوتاه در مورد زندگی روزمرهی آمریکاییهاست.
فرهنگ دروغ (The Culture of Lies) شامل جستارهایی است که به موضوعاتی مثل زندگی در زمان جنگ، ملیگرایی و پارانویای جمعی میپردازد. متشکرم که نمیخوانید (Thank You For Not Reading) جستارهایی در باب صنعت نشر، ادبیات، فرهنگ و نوشتن را دربردارد. فرهنگ کارائوکه (Karaoke Culture) هم مجموعه جستار دیگری است که به مفهوم وطن میپردازد، کتابی که در ایران تحت عنوان «البته که عصبانی هستم» منتشر شده است. کتاب سن پوست (Age of Skin) که در سال 2019 منتشر شد، از آخرین کتابهای دوبراوکا اوگرشیچ در قالب جستار بود.
دوبراوکا اوگرشیچ در قامت یک پژوهشگر ادبی، مقالههایی را نیز در زمینهی ادبیات آوانگارد روسی به چاپ رسانده است. او در سال 1980 کتابی پژوهشمحور دربارهی داستان معاصر روسیه با نام ادبیات داستانی جدید روسیه (New Russian Fiction) منتشر کرد.
بهترین کتابهای دوبراوکا اوگرشیچ
دوبراوکا اوگرشیچ که بهعنوان متفاوتترین رماننویس و جستارنویس ادبیات کرواسی شناخته میشود، در اغلب آثارش به حب وطن و غم ناشی از رنج تبعید اشاره میکند. در اینجا بهترین کتابهای دوبراوکا اوگرشیچ را که به فارسی ترجمه شدهاند به شما معرفی میکنیم:
کتاب وزارت درد (The Ministry of Pain): تانیا، قهرمان این رمان تاریخی، زنی از اهالی یوگسلاوی سابق است که به هلند پناهنده شده. او در دانشگاه آمستردام به دانشجویان هموطنش ادبیات درس میدهد و در طی تدریس و صحبت با دانشجویان پی میبرد که غم ناشی از فروپاشی کشورشان و دوری از وطن در حال تبدیل شدن به یک درد جمعی مشترک است.
کتاب البته که عصبانی هستم (Karaoke Culture): این اثر که ترجمهی کتاب فرهنگ کارائوکه است، پنج جستار روایی را دربردارد. دوبراوکا اوگرشیچ در این جستارها از انزوای خودخواستهاش در تبعید مینویسد. او در خلال نوشتن از تجربیات شخصی خود، دیدگاههای اجتماعی و سیاسیاش را هم برای مخاطبانش عیان میکند.
شما میتوانید بهترین آثار دوبراوکا اوگرشیچ (از جمله کتاب صوتی وزارت درد و کتاب الکترونیکی البته که عصبانی هستم) را از سایت و اپلیکیشن کتابراه تهیه و مطالعه کنید.
جوایز و افتخارات دوبراوکا اوگرشیچ
دوبراوکا اوگرشیچ در سال 1988 جایزهی بهترین کتاب سال یوگسلاوی (NIN) را برای رمان زدن به گدار آگاهی، دریافت کرد. او اولین زنی بود که توانست این جایزهی معتبر را از آن خود کند. دوبراوکا اوگرشیچ در همان سال جایزهی دولتی اتریش را بُرد. سال 2009 برای رمان وزارت درد، نامش در فهرست نهایی جایزهی بینالمللی منبوکر قرار گرفت. در سال 2012 جایزهی جستارنویسی ژان آمری، بهسبب هنرش در جستارنویسی به او اعطا شد. در سال 2011 در آمریکا، کتاب فرهنگ کارائوکه در فهرست نهایی جایزهی ملی منتقدان کتاب (NBCC) قرار گرفت. او در سال 2016 جایزهی بینالمللی ادبیات Neustadt را برنده شد. کتابهای دوبراوکا اوگرشیچ جوایز معتبر دیگری مثل جایزهی چارلز ویون و جایزهی هاینریش مان را هم برایش به ارمغان آوردند.
اقتباسهای سینمایی و فرهنگی از آثار دوبراوکا اوگرشیچ
رایکو گرلیچ، در سال 1984 با اقتباس از رمان استفی اسپک در آروارههای زندگی، فیلم موفق «در آروارههای زندگی» را ساخت. ناگفته نماند که فیلمنامهی این اثر را رایکو گرلیچ و دوبراوکا اوگرشیچ بهطور مشترک و با همکاری یکدیگر نوشتند.