زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های چزاره پاوزه

۹ سپتامبر ۱۹۰۸ تا ۲۷ اوت ۱۹۵۰ - ایتالیایی

چزاره پاوزه، نویسنده‌ی کتاب‌هایی چون «ماه و آتش»، «گفت‌و‌گوهایی با لئوکو» و «در جمع زنان»، زبان‌شناس، مترجم و از بزرگ‌ترین نویسندگان و شاعران ادبیات ایتالیاست که تأثیر قابل توجهی بر شعر و ادبیات قرن بیستم داشته است. آثار او که معمولاً یک شخصیت تنها را در مرکزیت خود دارند، به مسائلی چون ناکامی در روابط و ارتباطات انسانی می‌پردازند.

عکس چزاره پاوزه

زندگینامه چزاره پاوزه

چزاره پاوزه‌ (Cesare Pavese) نهم سپتامبر سال ۱۹۰۸ در ناحیه‌ی پیه‌مونته‌ی ایتالیا متولد شد. او بعدها به شهر تورین نقل مکان کرد؛ جایی بخش‌های مهمی از زندگی‌اش در آن سپری شد و در آثارش نقش مهمی ایفا کرد.

پاوزه‌ در دوران جوانی تحت‌تأثیر ادبیات انگلیسی بود و دوران دانشجویی‌اش در دانشگاه تورین را با دفاع از پایان‌نامه‌ای در باب اشعار والت ویتمن، شاعر بزرگ آمریکایی، به پایان برد. او در آن زمان متأثر از لئونه گینزبورگ، نویسنده و فعال ضدفاشیستم ایتالیایی که به‌عنوان متخصص ادبیات روسیه نیز شناخته می‌شد، بود. در آن دوران، پاوزه‌ آثار بزرگی چون «موبی دیک» اثر هرمان ملویل و «دیوید کاپرفیلد» اثر چارلز دیکنز را به زبان ایتالیایی ترجمه کرد. او در ادامه‌ی ماجراجویی‌هایش در این حیطه، نویسنده‌ی «اناودی»، یکی از نشریات ادبی و مشهور ایتالیایی شد.

چزاره پاوزه با نویسندگان ضدفاشیسمی‌‌ که در آن مجله فعالیت می‌کردند، گروهی را تشکیل داد که دغدغه‌های سیاسی و فلسفی مختلفی را وارد زندگی این نویسنده کرد. پاوزه در آن زمان، برخلاف باورهای سیاسی‌اش مجبور شد به حزب ملی فاشیسم بپیوندد تا خواهرش اجازه‌ی تدریس را از مقامات دولتی دریافت کند. چزاره پاوزه به دلیل آشکار شدن تعدادی از نامه‌هایش به معشوقه‌ی پنهانی خود، باتیستینا‌ پیتساردو که یک فعال کمونیست بود، به سه سال حبس محکوم شد. پس از آزادی از زندان، به‌عنوان یکی از دبیران نشریه‌ی اناودی به فعالیت پرداخت. بخش عمده‌ای از کارنامه‌ی ادبی پاوزه مربوط به این دوران است.

با وجود شهرت، دوستان چزاره پاوزه او را فردی متواضع‌ می‌دانستند که به هیچ عنوان رفتارهایش پس از مشهور شدن، تغییری نکرده بود. او در سال ۱۹۴۸، یعنی در اواخر زندگی خود و پیش از مرگ تلخش، ایتالو کالوینو، نویسنده‌ی بزرگ ادبیات ایتالیا را تحت حمایت و تعلیم خود قرار داد. چزاره پاوزه در اواخر زندگی‌‌اش با بازیگر مشهور آمریکایی، کنستانس داولینگ در رابطه بود. او به دلایل نامشخصی در یکی از روزهای گرم تابستان سال ۱۹۵۰، همچون شخصیت یکی از داستان‌های کوتاهش با عنوان «خودکشی‌ها (Suicides)»، به زندگی خود پایان داد. گفته شده رابطه‌ی جانکاه پاوزه با آن بازیگر آمریکایی، یکی از دلایل خودکشی او بوده است.

بهترین کتاب‌های چزاره پاوزه

کتاب ماه و آتش (The Moon and the Bonfires): این رمان غم‌انگیز که به عنوان‌ بهترین اثر چزاره پاوزه شناخته می‌شود، داستان مردی را روایت می‌کند که پس از جنگ جهانی دوم به زادگاه خود بازمی‌گردد و درگیر تأثیرات عمیقی که جنگ و گذر زمان بر ساکنین آن وارد نموده می‌گردد.

کتاب تابستان زیبا (The Beautiful Summer): داستان آن در یک تابستان گرم در دهه‌ی سی ایتالیا اتفاق می‌افتد. پاوزه داستان جینیا دختری شانزده‌ساله‌ و در تمنای ماجراجویی را روایت می‌کند که‌ به ‌واسطه‌ی یکی از دوستانش با زندگی کولی‌وار آشنا می‌شود و به یک هنرمند کولی دل می‌بازد. رمان تابستان زیبا، تصویری از امید واهی و اولین تجربه‌ی عاشقانه را ارائه می‌دهد.

کتاب در جمع زنان (Among Women Only): این اثر که تنها چند ماه قبل از مرگ پاوزه منتشر شد، ازجمله رمان‌های ستایش‌شده‌ی او محسوب می‌شود. داستان این کتاب درباره‌ی زنی به نام کله‌لیا است که بعد از جنگ جهانی دوم به شهر تورین بازمی‌گردد تا یک سالن زیبایی را اداره کند. داستان اجتماعی در جمع زنان، روایت‌گر وضعیت تورین در دوران قبل و بعد از جنگ است. اپلیکیشن و وب‌سایت کتابراه، کتاب صوتی در جمع زنان که ازجمله بهترین کتاب‌های چزاره پاوزه محسوب می‌شود را در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.

کتاب گفت‌وگوهایی با لئوکو (Dialogues with Leuco): این کتاب که در قالب شعر سراییده شده، گفت‌وگوهایی در باب وضعیت انسانی است. به اعتقاد بسیاری از منتقدان، این کتاب بهترین اثر پاوزه است.

سبک نگارش و دیدگاه‌های چزاره پاوزه

چزاره پاوزه علاوه‌بر شهرت در دنیای نویسندگی، یکی از مهم‌ترین مترجمان ایتالیایی نیز محسوب می‌شود. او کسی است که برای اولین‌بار مردمان ایتالیا را با آثار هرمان ملویل، جیمز جویس، ویلیام فاکنر و چارلز‌ دیکنز آشنا کرد. پاوزه به‌خاطر افکار ضدفاشیستی‌اش با ترجمه‌ی کتاب‌های نویسندگان انگلیسی‌زبان قصد داشت تا تفکرات آزاداندیشانه را به به گوش مردمان ایتالیا و دیگر کشورها را برساند.

عمده‌ی آثار چزاره پاوزه که شامل داستان‌ها و رمان‌های کوتاه می‌شود، مابین سال‌های پایانی جنگ جهانی دوم و پیش از مرگش نوشته شده‌اند. او به‌واسطه‌ی علاقه‌ای که به سبک نویسندگی هرمان ملویل، نویسنده‌ی بزرگ آمریکایی پیدا کرده بود، در آثار خود به استفاده از اساطیر، نمادها و کهن‌ الگوها‌ تمایل داشت. پاوزه در نوشته‌های خود به چالش‌ها و تردیدهای مدرنیستی و اگزیستانسیالیستی‌ از مفهوم بیگانگی می‌پردازد.

در اغلب آثار چزاره پاوزه، شخصیت محوری داستان، فردی تنهاست که در معرض انتخاب‌ها و موقعیت‌های گوناگون قرار می‌گیرد. در نوشته‌های او روابط این شخصیت اصلی با دیگر مردان و زنان، معمولاً مقطعی یا ساختگی است. قهرمان‌های داستان‌های چزاره پاوزه، سعی دارند هم‌دلی بیشتری با آدم‌ها داشته باشند، اما به دلیل ضعف‌هایی که در خود دارند، به باورها و دوستانشان خیانت می‌کنند.

نکته‌ی دیگری که می‌توان در مورد سبک نوشتاری پاوزه، به خصوص در سال‌های پایانی‌ حرفه‌اش، ذکر کرد نزدیک شدن او به سبک رئالیستی آثار ارنست همینگوی، نویسنده‌ی بزرگ آمریکایی است. در باب موضوع آثارش نیز می‌توان به تقابل میان فرد و جامعه، شهر و کشور، شمال و جنوب ایتالیا و تنش میان مرد و زن اشاره کرد.

جوایز و افتخارات چزاره پاوزه

دو ماه قبل از خودکشی، چزاره پاوزه موفق شد تا جایزه‌ی «استرگا» که مهم‌ترین و معتبرترین جایزه‌ی ادبی ایتالیا محسوب می‌شود را از آن خود کند.

اقتباس‌های سینمایی از آثار چزاره پاوزه

  • فیلم «دوستان (Le Amiche)» اثر میکل‌آنجلو آنتونیونی (Michelangelo Antonioni)، کارگردان مؤلف و مشهور ایتالیایی، که در سال 1955 اکران شد، اقتباسی از رمان «در جمع زنان» پاوزه است.
  • فیلم «از ابرها به مقاوت (From Clouds to Resistance)» اثر ژان‌ماری استروب (Jean-Marie Straub) و دانیل اویه (Danièle Huillet)، از مهم‌ترین کارگردانان فرانسوی سینمای آوانگارد، اقتباسی‌ست که روایت آن به دو بخش تقسیم می‌شود: بخش اول، اقتباسی از داستان‌های کتاب «گفت‌و‌گو‌هایی با لئوکو»‌ و بخش دوم فیلم، اقتباسی از کتاب «ماه و آتش» است. این فیلم در سال 1979 اکران شد.
1