زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های آنتونیو تابوکی

زندگینامه آنتونیو تابوکی

آنتونیو تابوکی (Antonio Tabucchi) بیست‌وچهارم سپتامبر سال 1943 در شهر پیزای ایتالیا به‌دنیا آمد؛ اما در روستای وچینو و در خانه‌ی مادربزرگ و پدربزرگ مادری‌اش بزرگ شد. او از طریق کتابخانه‌ی عموی خود با کتاب‌ها و نویسندگان بسیاری آشنا شد. «پینوکیو»، «سفرهای گالیور» و «دن کیشوت»، از کتاب‌های محبوب آنتونیو در نوجوانی بودند. آنتونیو تابوکی در سال 1963 از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد. بعد از آن، یک سال در پاریس اقامت کرد و در این مدت، به‌سبب علاقه‌اش به فلسفه هرازگاهی در کلاس‌های دانشگاه سوربن، خصوصاً کلاس‌هایی که ولادیمیر ژانکلویچ، فیلسوف و موسیقی‌شناس فرانسوی، مدرسشان بود، به‌عنوان شنونده شرکت می‌کرد.

او در دوران دانشجویی به دور اروپا سفر کرد تا نویسندگان محبوبش را بهتر بشناسد. سال 1964 در جریان همین سفرها، حین بازگشت از پاریس به سمت ایتالیا، به‌طور اتفاقی در یک کتاب‌فروشی با ترجمه‌ی فرانسوی کتاب شعر «تنباکو» اثر فرناندو پسوا، نویسنده و شاعر پرتغالی آشنا شد. کتابی که تا سال‌ها تأثیری عمیق بر نویسندگی آنتونیو تابوکی داشت.

او در سال 1965 با اتومبیل شخصی‌اش برای اولین‌بار به لیسبون سفر کرد و موفق شد با نویسندگان مهم ادبیات پرتغال دیدار کند. این سفر، مهر و علاقه‌اش را به این کشور بیشتر کرد؛ تا جایی که موضوع «سوررئالیسم در پرتغال» را برای پایان‌نامه‌اش برگزید. آنتونیو تابوکی در سال 1969 از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و در سال 1973، در بولونیا تدریس ادبیات پرتغالی را آغاز کرد. پس از آن در دانشگاه جنووا مشغول به کار شد و طی سال‌های‌ 1990 تا 2005 استاد دانشگاه سیه‌نا بود.

عشق به پرتغال نه‌تنها در زندگی حرفه‌ای، بلکه در زندگی شخصی آنتونیو تابوکی نیز تأثیر فراوانی داشت. او در اولین سفرش به لیسبون با ماریا خوزه دا لانکاستر، مترجم و منتقد پرتغالی آشنا شد. آن‌ها در ژانویه‌ی سال 1970 با یکدیگر ازدواج کردند. پس از ازدواج، آنتونیو تابوکی تا مدت‌ها، نیمی از سال را به‌همراه همسر و دو فرزندش، مایکل و ترزا در شهر لیسبون سپری می‌کرد. این نویسنده‌ی برجسته‌ی ادبیات ایتالیا، سرانجام در روز بیست‌وپنجم مارس سال 2012، بعد از یک دوره مبارزه‌ی طولانی با سرطان، در بیمارستانی در شهر لیسبون زندگی را بدرود گفت.

سیر انتشار آثار آنتونیو تابوکی

آنتونیو تابوکی در سال 1973 اولین رمانش را با نام «میدان ایتالیا (Piazza d'Italia)» منتشر کرد و در سال 1978 «کشتی کوچک (Il piccolo naviglio)» را به چاپ رساند. پس از آن در سال 1981 «بازی معکوس و داستان‌های دیگر (Il gioco del rovescio e altri racconti)» و در سال 1983 «زنی از پورتو پیم (The Woman of Porto Pim)» را منتشر کرد. در سال 1984 رمان مهم آنتونیو تابوکی تحت عنوان «شب‌های هند (Indian Nocturne)» متولد شد. یک سال بعد، این نویسنده با مجموعه داستان «سوءتفاهم‌های کوچک و بی‌اهمیت (Little Misunderstandings of No Importance)»، مهارت خود در داستان‌نویسی را به نمایش گذاشت. سپس خیلی زود، کتاب «خط افق (Il filo dell'orizzonte)» را تألیف و منتشر کرد.

در سال 1987 آنتونیو تابوکی از کتاب‌های «پرندگان بیتو آنجلیکو (I volatili del Beato Angelico)» و «پسوانا مینیما (Pessoana Minima)» رونمایی کرد. این نویسنده‌ی ایتالیایی در سال 1990 کتاب «یک تنه پر از مردم: نوشته‌هایی درباره‌ی فرناندو پسوا (Un baule pieno di gente. Scritti su Fernando Pessoa)» را منتشر ساخت و پس از آن «فرشته‌ی سیاه (L'angelo nero)» را نوشت.

تسلط آنتونیو تابوکی به زبان پرتغالی چنان بود که در سال 1991، رمان «رکوئیم» را ابتدا به این زبان نوشت و پس از آن ترجمه‌اش به زبان ایتالیایی را منتشر ساخت. بعد از آن رمان «رویا در رویا» را منتشر کرد. در سال 1994 کتاب «سه روز آخر فرناندو پسوا (Gli ultimi tre giorni di Fernando Pessoa)»، هم‌زمان با یکی از دیگر کتاب‌های مهم آنتونیو تابوکی، یعنی رمان «پریرا چنین می‌گوید»به انتشار رسید. این کتاب شهرت بسیاری را نصیب نویسنده‌ی ایتالیایی خود کرد؛ به‌طوری که قهرمان رمان، خیلی زود به نماد دفاع از اطلاعات آزاد برای مخالفان سیاسی تمام رژیم‌های ضددمکراتیک تبدیل شد.

آنتونیو تابوکی در سال 1997 با الهام از خبر یک قتل در شهر پورتوی پرتغال، رمان «سر بربادرفته‌ی داماشنو مونته‌یرو (The Missing Head of Damasceno Monteiro)» را نوشت. او در همان سال به نگارش رمان «گویا اسمش مارکنی بود (Marconi, se ben mi ricordo)» و سال بعد از آن، به تألیف «اتومبیل، نوستالژی و بی‌نهایت (L'Automobile, la Nostalgie et l'Infini)» پرداخت. در سال 2001 یکی دیگر از آثار تحسین‌شده‌ی آنتونیو تابوکی، یعنی رمان «زمان زود پیر می‌شود (Si sta facendo sempre più tardi)» به دست مخاطبان و طرف‌دارانش رسید. تابوکی علاوه‌بر انتشار کتاب‌های پرشمار، به‌طور مستمر برای صفحات فرهنگی روزنامه‌های مختلف ایتالیایی و اسپانیایی‌زبان مقاله می‌نوشت.

بهترین کتاب‌های آنتونیو تابوکی

کتاب رکوئیم (Requiem: A Hallucination): رکوئیم به معنای موسیقی برای آرامش مردگان است. تابوکی این رمان را در سبک رئالیسم جادویی به نگارش درآورده و افکار راوی‌اش را در قالب جریان سیال ذهن عیان می‌سازد. او با پرسه‌زنی‌های شخصیت اصلی داستان در شهر لیسبون، به طرق مختلف، ادبیات، موسیقی، نقاشی و به‌طور کلی زندگی در پرتغال را به تصویر می‌کشد و بدین شکل به کشور و شاعر محبوب خود فرناندو پسوا ادای احترام می‌کند. با مراجعه به سایت و اپلیکیشن کتابراه می‌توانید کتاب صوتی رکوئیم که از بهترین کتاب‌های آنتونیو تابوکی محسوب می‌شود را دریافت کنید و از شنیدن این رمان مدرن لذت ببرید.

کتاب رویا در رویا (Dreams of dreams): آنتونیو تابوکی در این اثر، از رویاهای بیست شخصیت مشهور جهان، همچون فدریکو گارسیا لورکا، فرناندو پسوا، آنتون چخوف و زیگموند فروید می‌گوید. چراکه به گفته‌ی خودش همیشه علاقه داشته تا از جزئیات رویاهای بزرگان آگاه شود. به همین سبب با نگارش این کتاب فانتزی تحسین‌شده، اطلاعاتش از زندگی این مشاهیر را با تخیلات خود می‌آمیزد تا با ارائه‌ی تصاویری رویاگون، جهان تازه‌ای را برای مخاطبان خود خلق کند. کتاب صوتی و الکترونیک رویا در رویا، هم‌اکنون از طریق سایت و اپلیکیشن کتابراه، در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

کتاب پریرا چنین می‌گوید (Pereira Maintains): داستان این رمان، مانند بسیاری از دیگر آثار آنتونیو تابوکی در پرتغال می‌گذرد. دکتر پریرا، شخصیت اصلی این رمان، سردبیر روزنامه‌ای در لیسبون است که برای دوری از اخبار و حواشی مربوط به جنگ جهانی دوم، به گوشه‌ی عزلت می‌خزد و به ترجمه روی می‌آورد. تا اینکه با جوان عجیبی مواجه می‌شود که مسیر زندگی و افکارش را تغییر می‌دهد.

جوایز و افتخارات آنتونیو تابوکی

• تابوکی در سال 1987 جایزه‌ی فرانسوی مدیسی را برای رمان «شب‌های هند» کسب کرد.
• دولت فرانسه در سال 1989، نشان شوالیه‌ی هنر و ادبیات را به آنتونیو تابوکی اهدا کرد.
• در سال 1991 کتاب «رکوئیم»، جایزه‌ی ایتالیایی کامپیلو را برنده شد.
• کتاب «رویا در رویا» جوایز مختلفی همچون جایزه‌ی ادبی ژان مونه را برای آنتونیو تابوکی به ارمغان آورد.
• این نویسنده‌ی ایتالیایی در سال 1998، جایزه‌ی نوساک را از آکادمی لایب‌نیتس دریافت کرد.
• تابوکی در سال 2002 برای کتاب «زمان زود پیر می‌شود»، جایزه‌ی فرهنگ فرانسه را برنده شد.
• آنتونیو تابوکی در سال 2007 از سوی دانشگاه لیژ بلژیک، مدرک دکترای افتخاری دریافت کرد.
• انجمن روزنامه‌نگاران اروپایی، جایزه‌ی فرانسیسکو د سرسدو را در سال 2004 به پاس کیفیت کار روزنامه‌نگاری و دفاع صریح از آزادی بیان، به آنتونیو تابوکی اهدا کرد.

اقتباس‌های سینمایی از آثار آنتونیو تابوکی

• آلن کورنو (Alain Corneau) کارگردان فرانسوی، رمان «شب‌های هند» از آنتونیو تابوکی را در سال 1989، اساس ساخت فیلمی با همین نام (Nocturne Indien) قرار داد.
• در سال 1995 روبرتو فائنتسا (Roberto Faenza) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایتالیایی، بر اساس کتاب «پریرا چنین می‌گوید»، فیلمی با همین عنوان (According to Pereira) ساخت.