معرفی و دانلود بهترین کتاب‌های دیوید فرامکین

زندگینامه دیوید فرامکین

دیوید فرامکین (David Fromkin) در روز بیست‌وهفتم اوت سال 1932 در ایالت ویسکانسین کشور آمریکا به دنیا آمد. فرامکین از دانشگاه شیکاگو فارغ‌التحصیل شد و مدرک خود را در رشته‌ی حقوق کسب کرد. او پیش از آنکه به عنوان یک تاریخ‌نگار کار خود را آغاز کند وارد حرفه‌ی وکالت شد. فرانکین بخش‌های عمده‌ی زندگی خود را به عنوان یک پروفسور سپری کرد و در دانشگاه‌های مختلف آمریکا در زمینه‌ی تاریخ، حقوق و همچنین روابط بین‌المللی به تدریس پرداخت. دیوید فرامکین، در کمپین انتخاباتی سال 1972، به عنوان مشاور سیاست خارجه به هیوبرت هامفری خدمت کرد.

دیوید فرامکین در روز یازدهم ژوئن سال 2017 بر اثر حمله قلبی درگذشت.

بهترین کتاب‌های دیوید فرامکین

کتاب صلح کردند که جنگ بماند (A Peace to End All Peace): کتابی اساسی و مهم در مورد دورانی که باعث شد جهانی که امروز در آن زندگی می‌کنیم شکل بگیرد. این اثر پرفروش نیویورک تایمز در باب نخستین برخوردها و اتفاقاتی است که میان جهان غرب و مردم و جناح‌های سیاسی در خاورمیانه شکل گرفت.

در سایت کتابراه، کتاب صوتی و کتاب الکترونیک صلح کردند که جنگ بماند موجود و قابل تهیه است. گفتنی است که این اثر با عنوان صلحی که همه‌ی صلح‌ها را بر باد داد نیز به فارسی ترجمه شده.

کتاب آخرین تابستان اروپا (Europe's Last Summer): جستاری تاریخی و تحلیلی در باب جنگ جهانی اول در راستای یافتن علت و معلول‌هایی که منجر شد تا در روزهایی که اروپا به ظاهر در اوج به سر می‌برد، با جنگی بزرگ مواجه شود. کتاب آخرین تابستان اروپا بی‌شک از بهترین آثار دیوید فرامکین است.

کتاب در عصر آمریکایی‌ها (In the time of the Americans): این کتاب در باب چند شخصیت کلیدی در تاریخ آمریکا است که توانستند این کشور را به طور کامل به یک ابرقدرت در جهان تبدیل کنند. این اشخاص از نظر فرامکین کسانی چون روزولت، مک‌آرتور، آیزنهاور و ترومن هستند.

سبک نگارش و دیدگاه‌های دیوید فرامکین

دیوید فرامکین توسط متفکرانی چون نوآم چامسکی برای آرا و دیدگاه‌هایی که در کتاب‌هایش منتشر کرده مورد انتقاد قرار گرفته است. به عنوان مثال چامسکی به نظرات فرامکین در کتابی که در مورد جنگ کوزوو نوشته انتقادات تندی وارد کرده و اظهار کرده که در این کتاب دیوید فرامکین بی‌آنکه مسئله را به طور کامل واکاوی کند یا موقعیتی برای پرسشگری ایجاد کند، با رویکردی ساده‌انگارانه کنش‌های آمریکا را توجیه کرده و تهاجم‌های نظامی آمریکا را «ایثارگرایانه» توصیف کرده است.

همچنین گفتنی است که فرامکین باور داشت که تاریخ سوبژکتیو است، یعنی ذهنی است و کاملاً عینی نیست. تاریخ را فاتحان می‌نویسند و هرکس می‌تواند به عنوان یک راوی غیرقابل اعتماد آنچه واقعاً رخ داده را به نفع زمان و موقعیتی که کتاب نوشته می‌شود، تغییر دهد. فرامکین همچنین در نوشته‌های خود سعی داشت تا آن وجه میهن‌پرستی خود را نمایان کند و در اکثر مواقع بر آن بود تا نگاه‌های بدبینانه‌ای که نسبت به سیاست‌های آمریکا عنوان می‌شود را با زبان سیاست‌مدارانه‌ی خود پاسخ دهد.