معرفی و دانلود کتاب سه پارسا

معرفی کتاب سه پارسا

کتاب سه پارسا نوشته نویسنده‌ی مشهور و برجسته لئو تولستوی، روایتگر یک داستان اساطیری کهن است که در فضایی رویایی و آرام و در ناحیه‌ای به نام ولگا رخ می‌دهد.

درباره‌ی کتاب سه پارسا:

شخصیت‌های این داستان بسیار جذاب و دوست‌داشتنی هستند و در برابر چشم‌های شما جان می‌گیرند. مانند همیشه در این داستان نیز همان طور که از تولستوی انتظار می‌رود باید در پی پیامی متعالی و بلند بود. رویارویی ظاهر و باطن، رویارویی بین مغز و پوسته.

در داستان سه پارسا (The Three Hermits) از تکرار و سکوت و ریاکاری و خلوص سخن گفته می‌شود. با این حال چیزی که بیشتر از همه اهمیت دارد و در داستان جلوه‌گری می‌کند، ایمان و کلام است.

با لئو تولستوی بیشتر آشنا شویم:

لی‌یف نیکالایویچ تولستوی معروف به لئو تولستوی (Leo Tolstoy) فعال اجتماعی و نویسنده مشهور روسی و خالق رمان‌های رئالیستی جنگ و صلح و آناکارنیناست که از او به عنوان یکی از برترین داستان‌نویسان جهان یاد می‌کنند.

او از سال 1902 تا 1906 هر ساله نامزد جایزه نوبل و در سال‌های 1901، 1902 و 1909 میلادی نامزد جایزه صلح نوبل شد که نتوانست هیچ‌کدام از آن‌ها را دریافت کند که باعث تعجب بسیاری از افراد شده و بحث‌های مختلفی پیرامون آن شکل گرفته است.

تولستوی شخصیتی متناقض و پیچیده داشت و پس از دهه 1870، دیدگاه‌های شدید اخلاقی و زاهدانه‌ای پیدا کرد که در آثار او نیز به خوبی مشهود است و به همین خاطر از او به عنوان متفکر اخلاق و اصلاح‌کننده اجتماعی یاد می‌کنند. او با داشتن عقایدی همچون مقاومت بدون خشونت که برگرفته از برخی تعالیم اخلاقی عیسی مسیح بود، توانست تأثیر عمیقی بر شخصیت‌های قرن بیستم همچون مهاتما گاندی بگذارد.

لی‌یف نیکالایویچ در نهم سپتامبر 1828 در استان تولا روسیه به عنوان کوچک‌ترین فرزند خانواده متولد شد. اما دو سال بعد مادرش را از دست داد و پسرعموی پدرش سرپرستی تولستوی و برادرانش را برعهده گرفت و هفت سال پس از آن نیز پدرشان درگذشت و آن‌ها مجبور شدند که پیش عمه‌شان بروند. زندگی کودکی این نویسنده پرتلاطم و سخت بوده و همین خاطرات دست‌مایه نوشتن بسیاری از آثارش شده‌اند.

او در سال 1843 در دانشگاه کازان شروع به خواندن رشته زبان‌های شرقی کرد و پس از آن نیز به رشته حقوق تغییر رشته داد. اما سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان به روستای پدری خود بازگشت و مدتی در آن جا همراه با مزرعه‌داران و رعیت‌ها کشاورزی کرد. او در دوران جوانی خود همراه با برادرش به ارتش پیوست و در جنگ کریمه (1854 تا 1855) به عنوان سرباز جنگید.

تولستوی در ارتش، دست از نوشتن برنمی‌داشت و نویسندگی را به صورت حرفه‌ای ادامه داد. اتفاقات نادر و عجیبی که در جبهه‌های جنگ اتفاق می‌افتاد، سوژه‌های نابی در اختیارش می‌گذاشت و در همان شرایط بود که مجموعه حکایت‌های سواستوپل را نوشت که شامل سه داستان کوتاه درباره چهره خشن و زشت جنگ بود. او سرانجام ارتش را ترک کرد و به اروپا رفت.

در دورانی که لئو تولستوی به شهرت رسیده بود، کلیسای ارتدوکس و تزارهای روسیه با آثار و عقاید او به شدت مشکل داشتند و حتی برخی از کتاب‌هایش را توقیف کردند. سرانجام پس از چاپ کتاب رستاخیز، کلیسا حکم ارتداد این نویسنده را داد. در نهایت تولستوی در سال 1910 درگذشت و بدون مراسم خاصی و با محدویت‌های پلیس به خاک سپرده شد.

این نویسنده و فعال سیاسی و اجتماعی زندگی پرتلاطمی را از سر گذرانده و به خاطر تحولات روحی و عقایدی که در میانسالی برایش رخ داد، به زندگی رعیت‌ها و دهقانان اهمیت فراوانی می‌داد و حتی سازمانی تشکیل داد تا از روستاییان و محصولات‌شان حمایت کند. از دیگر فعالیت‌های اجتماعی او، پشتیبانی از زندانیان سیاسی، دینی و سربازان فراری بود.

برخی از آثار او عبارتند از: جنگ و صلح، آناکارنینا، مرگ ایوان ایلیچ، بار دانش، رستاخیز، هنر چیست و...

در بخشی از کتاب سه پارسا می‌خوانیم:

اسقف دوباره کلمات را تکرار کرد و پیرمردان آن‌ها را بعد از تکرار کردند. اسقف روی تخته‌سنگی نشسته بود و پیرمردان در مقابل او ایستاده بودند و به دهانش نگاه می‌کردند. زمانی که اسقف کلمات را ادا می‌کرد، پیرمردان بعد از آن‌ها را تکرار می‌کردند تمامی طول روز اسقف تلاش کرد. یک لغت را بیست مرتبه، سی مرتبه، صد مرتبه و یا بیشتر می‌گفت و پیرمردان آن را بعد از او تکرار می‌کردند و آن‌ها در ادای کلمات اشتباه کرده و دچار لکنت می‌شدند و اسقف کلمات آن‌ها را اصلاح و وادارشان می‌کرد از اول آن کلمات را ادا کنند.

اسقف وقتی آن جا را ترک کرد که تمامی «نیایش به درگاه پروردگار» را به آن‌ها آموخت، به‌طوری‌که درنهایت آنان می‌توانستند دعا را بعد از او تکرار کنند؛ حتی بیش از این، خودشان نیز به‌تنهایی می‌توانستند آن را بخوانند. پیرمرد میانی، اولین نفر از آن‌ها بود که دعا را آموخت و توانست تمامی آن را به‌تنهایی تکرار کند. اسقف وادارش کرد تمامی دعاها را بارها و بارها تکرار کند. سرانجام بقیه هم توانستند آن را فرا بگیرند