نظر نیما امید برای کتاب صوتی سفر به شرق

این کتاب در قالب رومانتیسم عرضه شده، بنیان اصلی این داستان بر کشف ظرایف روح انسان قرار دارد، ولی نمی‌توان آن را یک اثر فلسفی دانست. در جستجوی عارفانه‌ای که در کالبد این اثر وجود دارد، پای استدلال و عقل به دلیل نااستواری به حقیقت راه ندارد. این داستان سرانجام با یادآوری این نکته به پایان می‌رسد که در طریق حقیقت، بی‌دلیل راه، نمی‌توان به مقصود رسید و هر اهتمامی بی‌حاصل می‌شود. این نکته که شواهد آن را در عرفان ایرانی، می‌توان بسیار یافت، یادآور قواعد پذیرفته شده مرید و مراد در دنیای عرفان است. از خوانندگان محترم خواهش دارم کتاب‌های متناسب با سلیقه خود را تهیه کنند و در باب کتاب‌هایی که با آن ارتباط برقرار نمی‌کنند، نظر و نمره ناعادلانه ندهند که خدایی نکرده باعث برداشت سوء نشود_سپاس