نظر احسان حسین زاده برای کتاب صوتی سگ محله

این تارزان انگاری نماد کشور و فرهنگ خودمونه که با بی اهمیتی داریم نابودش می‌کنیم، تا میاد فعالیتی انجام بشه که فرهنگمونو از مرگ و نابودی نجات بدیم یک عده نادان بی تعقلبا هیاهو و دست اندازی نمی‌گذارن و باز روز از نو و روزی از نو به کوه مشکلات و آزارهامان می‌افزاییم و بی جهت از مشکلاتمون می‌نالیم بدون این که کاری برای برطرف کردنش انجام بدیم، از این منظر هم میشه بهش نگاه کرد که تارزان خود ما مردم هستیم که هر کس هر بلایی سرمون بیاره صدامون در نمیاد و همیشه محتاج کمک دیگران از بیرون می‌مونیم، و فکر می‌کنیم اگر کسی نباشه که از بیرون بیاد و کمکمون کنه و بهمون یاری برسونه ما دیگه نمی‌تونیم کاری کنیم و باید سختی‌ها و بی عدالتی‌ها رو تحمل کنیم، این داستان نشون دهنده‌ی تصورات غلط ماست حتی اگر از این دوره به دوره‌ی دیگه‌ای منتقل بشیم، ما تا خودمون نخوایم نمی‌تونیم تغییر کنیم، ضمنا تحت تأثیر شرایط و جو ایجاد شده هم هستیم و مردم فازکی هستیم