نظر Maedre برای کتاب 101 سوالی که در دهه بیست سالگی باید از خود بپرسید

اواخر کتاب بود و با چنان سوالات خوب و بجایی مواجه شدم که تصمیم گرفتم کتاب رو تموم نکرده نظرم رو بنویسم. کتاب از ابتدا با ریتم خوبی شروع میشه و کسل‌ترین مخاطب رو مجاب میکنه تا به خوندن ادامه بده. کم کم با سوال‌هایی اولیه کار رو شروع میکنه. در حین خوندنشون حتما به توصیه‌های نویسنده در ابتدای کتاب توجه کنید. یادتون هست چرا کتاب رو خریدید؟ هرچقدر که جلوتر میرید سوالات شما رو از اون حالت گنگ و No idea! خارج میکنن، و نه تنها رویاهاتون، که اون‌ها رو مدت‌ها قبل خاک کرده بودید دوباره در ذهنتون جان می‌گیرند و زنده میشند؛ بلکه نویسنده کمکتون میکنه تا به اون‌ها واقعی‌تر و شدنی‌تر بنگرید. همین‌طور به ارائه سوال‌هایی بیشتر و راهنمایی‌های دیگر، بهتون یاد میده چطور این رویا و هدف رو درون یک مسیر قرار بدید. چطور نه دوباره از اینور بام بیفتید و بیخیال بشید، و نه یک ماشین در راستای هدفتون. قبل از اتمام کتاب، مطالبی که یاد گرفتم رو سه مرتبه مرور کردم، و همینطور از هیچ کاری نکردن، به روزی پنج تا شش ساعت فعالیت در روز رسیدم (طی این نه روز. کتاب رو باید آهسته و بدون عجله مطالعه کنید). و توجه داشته باشید که من در جایگاه یک شخص و خودم صحبت میکنم، و ممکنه تاثیرات بیشتری بر روی افراد با تفکرات متنوع بذاره. مخصوصا اگه از افسردگی و بحران‌های متخلف فکری رنح نمی‌برید. ممنونم که کامنتم رو خوندید. اگر به راستا و موضوع کتاب علاقه‌مند هستید، اون رو بخونید؛ فکر نمی‌کنم منفی‌باف‌ترین افراد هم در مقابل چنین صحبت‌های منطقی از طرف نویسنده مقاومتی نشون بدن.