نظر پارسا ایرانی برای کتاب صوتی ملت عشق (اجرای جدید)

درود به دوستانعلاقه‌ای ندارم درمورد کار الا و عزیز نظر بدم. چون نفس عمل در عمل معلوم است، اما ۲ نکته: ۱. عشق شمس و مولانا خدا محور و از نوع بشر دوستی بود. (شمس از کیمیا گذشت و مولانا از جایگاه و قرب اجتماعش) ۲. عشق الا وعزیز عشقی زمینی وبعد مرگ عزیز فانی شد. (الا بعد مرگ عزیز به دخترش زنگ زد گفت شما را دوست دارم و بعد از این نمیدانم چه باید کنم شاید زین پس... ) نظر این حقیر؛ عشق کلمه ایست پر معنا هم هست هم نیست... مثالی دارم برای اهل حقیقت؛ فرضاً شما گلی را دوست دارید، هرروز آب، کود ونورش می‌دهید، به خوبی مراقبتش میکنید و احتمالا هرروز آن را نوازش میکنید. اما در مرام عشق در وحله اول خوب نگاهش میکنید، بویش میکنید، نازش میکنید، سپس میچینیدش و آن گل بعد از چند روز پژمرده میشود و ممیرد... عشق مرتبه ایست فانی، حالی هست و حالی نیست. ولی دوست داشتن مراتبی حداکثری و حداقلی دارد. که برای هر شخص نسبت به کسی یا چیزی مشخص ویا قابل تغییر است.