نظر حیدر نظریان برای کتاب سیذارتا

ابتدای داستان در انتظار یک سفر روحانی هستیم و تا حدی جذاب بود ولی بعد کم کم داستان با پریشانی و خستگی ادامه پیدامیکنه برای من خیلی سخت بود تموم کردنش بااینکه کم حجم بود به نظر من آشفتگی و استدلال‌های نویسنده متناقض و درهم آمیختگی چندین فلسفه بود و در انتها که خواننده انتظار داره مرد به پارسایی برسه بازهم با استدلالها ذهن خودش همه رفتارهای عموم رو درست میبینه و اونارو به وحدانیت ربط میده که در این صورت هر رفتاری انجام بشه میتونیم بدون بار مسوولیت اراده خدا بدونیم در کل به نظرم نویسنده فقط توجیه برای کنترل نکردن نفس و درست و غلط رو وجود نداشتن و هیچ کاری اشتباه نیست داستان و پایان میده