جردن پترسون آدم خردمندی هست. روی یوتیوب ویدیوهاش رو دیده بودم و دوست داشتم برای همین تصمیم گرفتم این کتابش رو بخونم. متاسفانه پترسون مهارت نویسندگی پایینی داره. باوجود اینکه نام کتاب نوشدارویی برای بینظمی هست متن کتاب خیلی نامنظم و از هم گسیخته است. پترسون دائما از یک موضوع به موضوع کاملا متفاوت پرش میکنه بدون جمع بندی. نحوه بخش بندی کتاب خیلی افتضاحه. منظورم دوازده قانونه. معمولا پترسون خیلی سریع از موضوع اصلی هرفصل منحرف میشه ولی درچند صفحه آخر فصل یک نتیجه گیری مربوط به موضوع میکنه درحالیکه ۹۰ درصد فصل از موضوع پرت بوده. همینطور درسرتاسر این کتاب رفرنس‌های زیادی به فرهنگ غربی و مسیحیت هست که اگر آشنایی نداشته باشین خسته کننده میشه. باوجود این ایرادات بازهم کتابیه که ارزش خوندن داره. نکات خیلی آموزنده‌ای در این کتاب هست که باعث شد من به خوندن ادامه بدم. درمورد موضوعات مختلفی بحث میشه که از خسته کننده شدن کتاب جلوگیری میکنه البته این نقطه ضعفش هم هست که تمرکز کافی نداره. فقط اگر با شخصیت جردن پترسون آشنایی دارید این کتاب رو پیشنهاد میکنم.
متاسفانه پترسون مهارت نویسندگی پایینی داره. باوجود اینکه نام کتاب نوشدارویی برای بینظمی هست متن کتاب خیلی نامنظم و از هم گسیخته است. پترسون دائما از یک موضوع به موضوع کاملا متفاوت پرش میکنه بدون جمع بندی.
نحوه بخش بندی کتاب خیلی افتضاحه. منظورم دوازده قانونه. معمولا پترسون خیلی سریع از موضوع اصلی هرفصل منحرف میشه ولی درچند صفحه آخر فصل یک نتیجه گیری مربوط به موضوع میکنه درحالیکه ۹۰ درصد فصل از موضوع پرت بوده.
همینطور درسرتاسر این کتاب رفرنس‌های زیادی به فرهنگ غربی و مسیحیت هست که اگر آشنایی نداشته باشین خسته کننده میشه.
باوجود این ایرادات بازهم کتابیه که ارزش خوندن داره. نکات خیلی آموزنده‌ای در این کتاب هست که باعث شد من به خوندن ادامه بدم. درمورد موضوعات مختلفی بحث میشه که از خسته کننده شدن کتاب جلوگیری میکنه البته این نقطه ضعفش هم هست که تمرکز کافی نداره. فقط اگر با شخصیت جردن پترسون آشنایی دارید این کتاب رو پیشنهاد میکنم.