نظر نسیم اقدامی برای کتاب من پیش از تو

من اول فیلمشو دیده بودم و واقعا دوست داشتم و بنظرم سم کلفلین و امیلیا کلارک خیلی خوب ویژگیای شخصیت هارو نشون دادن. وقتی رمان رو خوندم واقعا به این نتیجه رسیدم که فیلم واقعا نمیتونه به جذابیت رمان برسه. اینکه نویسنده اخلاق و علاقه مندیها و احساسات لو رو به بهترین حالت ممکن بیان میکنه و درد‌ها و مشکلات و محدودیت‌های ویل رو توصیف میکنه درحالی خودش مشکل نخاعی نداره!
رمان بشدت برام جذابه و اصلا از خوندنش خسته نمیشم اصلا الکی کش پیدا نکرده و محیط رو به بهترین شیوه‌ی ممکن وصف میکنه طوری که انگار دقیقا تو اون حالتو مکان قرار میگیری.
با این حال بنظرم دیدن فیلمش هم خالی از لطف نیست چون خیلی هم دور از رمان ساخته نشده و حتی میتونه تو فضا سازی خیلی هم کمک کنه ولی اگر یکم بیشتر رو درد‌های ویل تمرکز میکرد (مثل رمان) مرگ ویل در آخر داستان برای بیننده قابل هضم تر بود.
بنظرم فوق العاده‌ترین رمانیه که خوندم البته بعد از نحسی ستاره‌های بخت ما که هم رمانش عالیه و هم فیلمش.
درکل خیلی پیشنهاد میشه