کتاب «صداهایی از چرنوبیل» (Voices from Chernobyl) نوشته‌ی سوتلانا آلکسیویچ، نویسنده و روزنامه‌نگار بلاروسی، یکی از آثار برجسته‌ای است که به فاجعه‌ی هسته‌ای چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ پرداخته است. این کتاب به‌عنوان یک سند مستند و روایتی انسانی، با استفاده از مصاحبه‌ها و نقل‌قول‌های کسانی که در این حادثه حضور داشتند، تجربه‌ها و تأثیرات آن را از دیدگاه افراد مختلف نشان می‌دهد.
نقد محتوایی
صداهایی از چرنوبیل کتابی است که به‌طور عمیق به زندگی کسانی که در پی انفجار نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل تحت تأثیر قرار گرفتند، پرداخته و تأثیرات آن بر افراد مختلف را از جنبه‌های انسانی، اجتماعی و روان‌شناختی مورد بررسی قرار می‌دهد. آلکسیویچ با جمع‌آوری شهادت‌های افرادی چون بازماندگان، آتش‌نشانان، مهندسان، پزشکان و کسانی که در منطقه‌ی آلوده زندگی می‌کنند، صداهایی واقعی از فاجعه‌ای انسانی را به تصویر می‌کشد.
کتاب برخلاف مستندهایی که صرفاً به رویدادهای فنی و علمی حادثه چرنوبیل پرداخته‌اند، بر ابعاد انسانی این فاجعه تمرکز می‌کند. این اثر یک درام بی‌پایان از زندگی انسان‌هایی است که در مواجهه با بحران‌های بزرگ، دچار بحران هویت، ترس، ناامیدی و البته مقاومت می‌شوند. آلکسیویچ با دقت به جزئیات داستان‌های شخصی، دنیای درونی شخصیت‌ها را به شکلی باورپذیر و اثرگذار ترسیم کرده است.
یکی از جنبه‌های برجسته‌ی کتاب، نگاه آلکسیویچ به رابطه‌ی میان فرد و دولت است. او از وضعیت جنگ روانی و بی‌اعتمادی مردم به مقامات حکومت‌های شوروی و پس از آن روسیه می‌گوید که حتی در مقابل فاجعه‌ای به این شدت، دروغ و پنهان‌کاری را ادامه دادند.
نقد محتوایی
صداهایی از چرنوبیل کتابی است که به‌طور عمیق به زندگی کسانی که در پی انفجار نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل تحت تأثیر قرار گرفتند، پرداخته و تأثیرات آن بر افراد مختلف را از جنبه‌های انسانی، اجتماعی و روان‌شناختی مورد بررسی قرار می‌دهد. آلکسیویچ با جمع‌آوری شهادت‌های افرادی چون بازماندگان، آتش‌نشانان، مهندسان، پزشکان و کسانی که در منطقه‌ی آلوده زندگی می‌کنند، صداهایی واقعی از فاجعه‌ای انسانی را به تصویر می‌کشد.
کتاب برخلاف مستندهایی که صرفاً به رویدادهای فنی و علمی حادثه چرنوبیل پرداخته‌اند، بر ابعاد انسانی این فاجعه تمرکز می‌کند. این اثر یک درام بی‌پایان از زندگی انسان‌هایی است که در مواجهه با بحران‌های بزرگ، دچار بحران هویت، ترس، ناامیدی و البته مقاومت می‌شوند. آلکسیویچ با دقت به جزئیات داستان‌های شخصی، دنیای درونی شخصیت‌ها را به شکلی باورپذیر و اثرگذار ترسیم کرده است.
یکی از جنبه‌های برجسته‌ی کتاب، نگاه آلکسیویچ به رابطه‌ی میان فرد و دولت است. او از وضعیت جنگ روانی و بی‌اعتمادی مردم به مقامات حکومت‌های شوروی و پس از آن روسیه می‌گوید که حتی در مقابل فاجعه‌ای به این شدت، دروغ و پنهان‌کاری را ادامه دادند.