نظر امیر نریمانی برای کتاب قلعه پوریل در بلندی‌ها

فضای کتاب خیلی خوب توصیف شده و تو می‌تونی راحت تصور کنی که دقیقا چه جاییه و چه اتفاقی داره میفته. اسکات با جزئیات دقیق و توصیفات قوی تونسته بریتانیای قرن هفدهم رو خیلی زنده و واقعی نشون بده. این توصیفات کمک می‌کنه که حس کنی توی اون دنیای قدیمی هستی و کاملاً وارد داستان بشی. همچنین، شخصیت‌ها هم خیلی خوب احساساتشون رو به خواننده منتقل می‌کنن، به‌ویژه توی لحظات حساس که واقعاً حس می‌کنی درکشون می‌کنی.
یکی از نکات خوب داستان اینه که اسکات خیلی خوب تضادهای اخلاقی رو وارد داستان کرده. شخصیت‌ها مجبور می‌شن تصمیم‌های سخت و چالش‌برانگیز بگیرن که این باعث میشه داستان عمق پیدا کنه. این تضادها، به‌ویژه در رابطه آرتور و ایزابل، خیلی واضح هستن و درباره موضوعاتی مثل وفاداری، انتخاب‌های فردی و تأثیر جنگ روی شخصیت‌ها صحبت می‌کنه.
اما این کتاب بدون ایراد نیست. یکی از مشکلات اصلی اینه که گاهی داستان خیلی کند پیش میره. بخش‌هایی که اسکات به جزئیات تاریخی و جغرافیایی پرداخته، ممکنه برای بعضی‌ها خیلی خسته‌کننده بشه. این کندی می‌تونه باعث بشه که خواننده وسط‌های کتاب از ادامه داستان منصرف بشه.
همچنین، پایان کتاب هم یه مقدار مبهم و بدون نتیجه‌گیری مشخصه. برای کسانی که دنبال یک پایان واضح و مشخص هستن، این می‌تونه کمی ناامیدکننده باشه. هرچند پایان‌های باز می‌تونن جنبه‌های عمیق‌تری داشته باشن، ولی برای بعضی‌ها این نوع پایان‌ها ممکنه حس رضایت کامل رو ایجاد نکنه.