*مثنوی معنوی* یه شاهکار بینظیره، پر از داستانهای جذاب، حکمت عمیق و حرفایی که حتی بعد از قرنها هنوز به دل میشینن. مولانا توی این کتاب از هر دری حرف زده—عشق، معرفت، خودشناسی، خدا، دنیا، زندگی... خلاصه یه دنیای کامله توی شعر!
داستانهاش بعضی وقتا ساده و بامزهن، ولی پر از نکتههای عمیق. مثلا یه قصه ممکنه دربارهی یه خر باشه که از دست صاحبش در میره، ولی وقتی دقیقتر نگاه کنی، میبینی که داره دربارهی آزادی روح از قید و بندهای دنیایی حرف میزنه.
مولانا توی *مثنوی* انگار دست آدمو میگیره و میگه: **"بیا، یه نگاهی از یه زاویهی دیگه به دنیا بنداز، شاید چیزایی رو ببینی که قبلا بهشون توجه نمیکردی. "** یه جورایی انگار یه رفیق معنویه که وقتی گیج میشی یا حس میکنی توی بنبست افتادی، یه حرفی توی شعرهاش پیدا میکنی که راهتو روشن کنه.
اگه هنوز *مثنوی* رو نخوندی، پیشنهاد میکنم کمکم و با حوصله بری سراغش، چون هر بیتیش یه دنیای جداگانهست!
داستانهاش بعضی وقتا ساده و بامزهن، ولی پر از نکتههای عمیق. مثلا یه قصه ممکنه دربارهی یه خر باشه که از دست صاحبش در میره، ولی وقتی دقیقتر نگاه کنی، میبینی که داره دربارهی آزادی روح از قید و بندهای دنیایی حرف میزنه.
مولانا توی *مثنوی* انگار دست آدمو میگیره و میگه: **"بیا، یه نگاهی از یه زاویهی دیگه به دنیا بنداز، شاید چیزایی رو ببینی که قبلا بهشون توجه نمیکردی. "** یه جورایی انگار یه رفیق معنویه که وقتی گیج میشی یا حس میکنی توی بنبست افتادی، یه حرفی توی شعرهاش پیدا میکنی که راهتو روشن کنه.
اگه هنوز *مثنوی* رو نخوندی، پیشنهاد میکنم کمکم و با حوصله بری سراغش، چون هر بیتیش یه دنیای جداگانهست!