نظر A Sharif برای کتاب هفت اورنگ جامی

۱. ساختار و محتوا: «هفت اورنگ» مجموعه‌ای از هفت مثنوی عرفانی و اخلاقی است که جامی آن را به سبک نظامی و عطار سروده است. این اثر به موضوعات مختلفی مانند عشق الهی، اخلاق، حکمت و عرفان می‌پردازد و تلاش دارد تعالیم صوفیانه را در قالب داستان‌های شیرین ارائه دهد. ۲. زبان و سبک: جامی در این اثر از زبانی روان، لطیف و دل نشین استفاده کرده است. او از صنایع ادبی مانند تشبیه، استعاره و ایهام بهره می‌برد تا مفاهیم عرفانی را به شکلی جذاب و قابل فهم بیان کند. ۳. برجستگی‌های محتوایی: «سبحه الابرار» به مفاهیم اخلاقی و تربیتی پرداخته است. «سلامان و ابسال» و «تحفۀ الاحرار» مفاهیم عرفانی را به تصویر می‌کشند. «یوسف و زلیخا» به داستان قرآنی عشق زلیخا به یوسف می‌پردازد. ۴. نقاط ضعف احتمالی: برخی از بخش‌های کتاب، تقلیدی از آثار پیشین مانند مثنوی مولوی و مخزن الاسرار نظامی به نظر می‌رسند. ممکن است برخی از مفاهیم عرفانی برای خوانندگان امروزی دشوار و نیازمند توضیح باشند. نتیجه گیری: «هفت اورنگ» یکی از مهم‌ترین آثار عرفانی و ادبی فارسی است که با بیان لطیف و داستان‌های آموزنده، نقش مهمی در انتقال معارف صوفیانه داشته است. بااین حال، برای درک بهتر آن، نیاز به مطالعه در زمینه عرفان اسلامی وجود دارد.