نظر پ ش برای کتاب صوتی مردمان فرودست

کتابی ساده و روان، برای وقتی که ذهن از پیچیدگی ها خسته شده و به دنبال آسایش در لحظات معمول زندگی میگرده. و با این حال، با همه سادگی، بسیار ظریف، دقیق و زیباست. حتی در بیان غم انگیزترین زوایای تاریک و روشن وجود انسان. از اینکه چطور دو انسان میتونن صرفا با نامه نوشتن، سختی ها رو پشت سر بذارن، چطور اگر تنها ابتدائیات یک زندگی فراهم باشه، آدمها بلدن که با پنجره و آفتاب و آب نبات هم خودشون و همدیگه رو خوشحال کنن، اما وقتی ابتدائیات زندگی انسان تامین نمیشه، چقدر روحیه ضعیف میشه، جسم بیمار میشه، افراد به مست کردن پناه میبرن و عزت نفس اونقدر خرد میشه که حتی جمع و جور و خمیده بنشینن. همه چیز و تحقیر و تمسخر میپندارن، وحشت دارن، و قدرت بخششون کم میشه. اما همین اگر تامین بشه میتونن بهتر ببینن، نادیده بگیرن و آرام باشن. اینکه چطور حتی آبرو و تهمت میتونه آدمی رو اونقدر تحت فشار بگذاره که تنها با برآورده شدنِ آرزوی اعاده حیثیت، از شدت رهایی از فشار تحقیر، جانش رو از دست بده. اینکه آدمها مگه چی میخوان بجز اینکه اولیات زندگیشون تامین بشه و آبروشون حفظ بشه تا سپس بتونن به مغز و ادبیات بپردازن! به قولی فقر که از در بیاد، ایمان از در دیگه خارج میشه. صدای گوینده ها عالی بود. آقای سلطانزاده که حرف ندارن. اما گوینده خانم، با اینکه لحن کلیشون خیلی عالی و گرم و خوب بود، ولی گاهی بیش از حد "وحشتزدگی" رو وارد لحن میکردن که برای شنیدنِ یک "نامه" خیلی زیاد بود و گاهی اعصاب خرد کن میشد. من کتاب گوش می کنم که آرام بشم و نه اینکه کسی درِ گوشم گریه و زاری کنه. اگر بخوام اینطور بشه، میتونم فیلم تماشا کنم. اما دقت داشته باشید این کتابه، و مقداری احساس، کفایت میکنه. از لحن وحشت زده ایشون گاهی تپش قلب میگرفتم.