نظر سما جعفری برای کتاب دختر پنهانم

اولین کتابی بود که از النا فرانته خواندم. من با شخصیت اصلی این کتاب خیلی همذات پنداری کردم، در حالی که از همه لحاظ باهاش متفاوت هستم. اما تمام احساسات متقابلی که داشت، برای من جالب و جذاب بود. حس مادری و عشق به فرزندان، در حالی که پیشرفت همسرش رو میدید اما خودش نمیتونست قدمی برای زندگیش برداره. احساس از دست رفتن تمام تلاشها و زحماتش.. توی جامعه ما خصوصا کمتر کسی این حرفها رو میزنه و معمولا هم با واکنشهای منفی روبرو میشه. اما نویسنده در این رمان روی واقعیت سرپوش نمیذاره و حقیقت تلخی رو برملا میکنه که شاید خیلیها بدونند اما جرآت گفتنش رو ندارند. اما داستان به نظرم باید طولانی تر میشد. با پرداختن بیشتر به مادر جوان ناپلی، همسرش، معشوقه اش و... به نظرم درباره ی این شخصیتها جای کار بیشتری وجود داشت. ترجمه و طراحی جلد هم جالب بود.