نظر ملیحه خاکسار برای کتاب سرگذشت یک فرشته - جلد اول

کتاب جالبی بود من را به زمانی برد که بچه بودیم پدرم شبهای زمستان داستان ملک جمشید را زیر کرسی برایمان تعریف می کرد و پر از جن و پری و دیو و خوبی و بدی و هیجان بود. اول داستان از سنگدلی پدرش خیلی ناراحت شدم ولی از آن جا که تا خدا نخواهد برگی از درخت نمی افتد، این دختر به لطف خدا زنده ماند و چه زیبا بزرگ شد و چه مرگ مادرش غم انگیز بود و چه به موقع آناهیتا به دادش رسید و کمکش کرد. و اما باید یاد می گرفت که به هر کسی اعتماد نکند و اسرارش را به هر کسی نگوید و ما انسانها هم همینطور هستیم گاهی اوقات اطرافیان یه صحبت هایی با ما می کنند که به صلاح ما هست اما گوش نمی دهیم و به دردسر می افتیم. و اما رستا اگه به حرفهای سروه گوش میداد به این وضع دچار نمی شد. اما آدم عاشق چشم و گوشش کر می شود و دیگر جز عشق چیزی نه می بیند و نه می شنود. حالا منتظر قسمت بعدی کتاب هستم