نظر محمدرضا مولاءی برای کتاب اشیاء کمیاب

دست نویسنده و مترجم محترم درد نکند. کتاب از تبعیض طبقاتی حکایت دارد. و زندگی چند قشر مانند: (صاحبان معادن، تاجر الماس، نانوا، کاشف و فروشنده عتیقه، خیاط، منشی فروشگاه، بوکسور و...) را به تصویر کشیده و رازهای داخلی هر خانواده را به خوبی افشا کرده و نحوه دید اقشار پولدار، بی پول، کم پول، متوسط را نسبت به هم و دیگر طبفات را توصیف کرده. از آسیب‌های روحی و جسمی، نتیجه تقلید یا حسرت خوردن به زندگی طبقات دیگر بحث شده. از زندگی پوچ و خالی از عاطفه و کشمش‌های داخلی نمونه‌ای از خانواده‌های مولتی ثروتمندان صحبت کرده. و اشاره‌ای نیز به طبقهٔ سیاستمداران و دولتمردان کرده که چگونه با تشکیلات مخفی و ارتباط خانوادگی و ازدواج‌های مصلحتی سعی در حفظ طبقه خود هستند تا از نفوذ مردم عادی، هرچند خیلی باسواد و باهوش، جلوگیری می‌کنند. و زندگی می، دختر زیبای مو قرمز با عبور از داخل زندگی‌ها و لمس واقعیت‌ها، یادآور نصیحت‌های والدین است که حسرت زندگی مردم را نخوریم و به هیچ بهایی خود واقعی مان را فراموش یا دستکاری نکنیم. مثل: صورت سبزه و چشما مشکی خوشگل با موهای زرد طلای عاریه ای، واقعاً چقدر زشت می‌شود. حالا همین را با موی سیاه شفق مجسم کن. خدایی زیبا نیست. موفق باشین