نظر betWeen دامنی برای کتاب زمان و وجود

به نام خدا همراه هستیم با یک اثر شاید و نسبتا کوچک اما بسیار سترگ چیزی که سوالات بزرگ و بنیادین مطرح میکند و مارتین هایدگر این استاد شگفت انگیز در جایگاه خودش که شاگردی چون هانا آرنت از کلاس‌های او شکوفا شد و هانا آرنتی که خود داستان درازای خود دارد که البته باتوجه به یهودی بودن هانا آرنت باز هم توانست در چیزی که شروع کرده موفق باشد و جزو معدود فیلسوف‌های زن در جهان شود و اما خود کتاب یعنی وجود و زمان با وجود و هستی که در واقع به نوعی فلسفه‌ی سیستماتیک میباشد یعنی آن نوع فلسفه که به بررسی و شرح جزئیات و همه‌ی سوال‌ها می پردازد و این نوع فلسفه با نوع دیگر آن یعنی نظری یعنی همان چیزی که انسان‌های خلاق از باب زندگی میکنند کمی متفاوت است اما این کتاب با وجود سیستماتیک بودنش بسیار جالب و مهم است و جای جای کتاب از خواندنش کیفور شده و به وجد آمدم گویی که چیزی جدید و گوهر مانند به من بخشیده‌اند اصلا بعضی موضوعات ناخواسته به این مبحث کشیده میشوند و چیزی مثل زمان و حضور از این دست‌اند وقتی میگویند حضور در یک سالن تئاتر است این یعنی چه که بعد‌ش پرسش های متعالی مطرح می شود و وجود به سان آمدن و حضور داشتن در لحظه است و پس خود آمدن یا یک همچین چیزی است بله نیاز به تحلیل قابل توجهی دارد کتاب و تاملی عمیق و مطمئنا بی فایده و خالی از نتیجه دستاورد یا چیزی جدید برای شما نیست