نظر مهدیه مومنی برای کتاب پایی که جا ماند

با شرح جزییات و توصیف دقیق اتفاقات، خودم رو در کنار نویسنده و در زندان میدیدم. با شادی نویسنده شاد و با درد و رنجش بی‌تاب شدم.
درود به تمام برادران عزیزم ک با صبر و پایمردی الگوهای دست یافتنی خوبی برایم شدند.