نظر ذبیح اله عباسی برای کتاب وقتی مهتاب گم شد

سلام‌ای هم طبقه من.‌ای اهل دلان تاریخ. چرتگه زن نبودید ولی اهل دل. مسءولیت پذیر واهل شک نبودید. اعتماد به او داشتید. مرا بردید آنروزهای دلدادگی. نه از تاییددیگران خودباخته. نه ازشماتت شان پشیمان بودید. خدایا ما را به دوستان شهیدمان به پیوند خداوند بهشما خیردهد. احسن برشما‌ای راویان تاریخ کوچک ایران خمینی و صاحبدلان عر صه عشق بازی باخدا من کیم تا شما راراهکاربدهم کم آوردم قلبم برای آنان لک زده است یا علی مدد. خدا یارتان باد