نسخه چاپی این دیوان را دارم و خوانده ام.
باید. گفت طبع رهی در شعر روان و جاری است و اگر اینگونه نبود نمیتوانست سرود آهنگ بگوید. اما فاصله زیادی با شاعران بزرگ ایرانزمین دارد و اثرش در سطح باقی مانده و نتوانسته به پای دیوان حافظ و بوستان سعدی و مثنوی مولانا برسد. اما ابیات بسیار زیبایی سروده که گاها روح را جلا میدهد. مانند این بیت:
((اشک سحر زداید از لوح دل سیاهی خرم کند چمن را باران صبحگاهی))
باید. گفت طبع رهی در شعر روان و جاری است و اگر اینگونه نبود نمیتوانست سرود آهنگ بگوید. اما فاصله زیادی با شاعران بزرگ ایرانزمین دارد و اثرش در سطح باقی مانده و نتوانسته به پای دیوان حافظ و بوستان سعدی و مثنوی مولانا برسد. اما ابیات بسیار زیبایی سروده که گاها روح را جلا میدهد. مانند این بیت:
((اشک سحر زداید از لوح دل سیاهی خرم کند چمن را باران صبحگاهی))