اشعار فریدون مشیری رو بسیار دوست دارم. و این شعر که با خوانش زیبای خانم عزیز محمدی بسیار دلنشین بود.
شعر "کوچه" رو همیشه زمزمه میکنم. مشیری در شعر گذرگاه جهان میگوید امید رو همیشه درقلبمون زنده نگه داریم. و سختیهای این دنیا رو با امید تحمل کنیم و از زیباییهای اطرافمون هم لذت ببریم.
به گفته خودِ فریدون مشیری:
"عقیده دارم وقتی یک شعر را میتوان موفق نامید که شاعر بتواند به راحتی احساس خود را به دیگران انتقال دهد و همان شود که در خود برانگیخته است در وجود او نیز برانگیزد و بیدار کند“.
و همینطور هست؛ اشعارش عمیقا به دل مینشیند. مثل شعر" کوچه" و "درگذرگاه تاریخ" (اگه اسمش رو درست گفته باشم.)
"فریدون مشیری"
شعر "کوچه" رو همیشه زمزمه میکنم. مشیری در شعر گذرگاه جهان میگوید امید رو همیشه درقلبمون زنده نگه داریم. و سختیهای این دنیا رو با امید تحمل کنیم و از زیباییهای اطرافمون هم لذت ببریم.
به گفته خودِ فریدون مشیری:
"عقیده دارم وقتی یک شعر را میتوان موفق نامید که شاعر بتواند به راحتی احساس خود را به دیگران انتقال دهد و همان شود که در خود برانگیخته است در وجود او نیز برانگیزد و بیدار کند“.
و همینطور هست؛ اشعارش عمیقا به دل مینشیند. مثل شعر" کوچه" و "درگذرگاه تاریخ" (اگه اسمش رو درست گفته باشم.)
"فریدون مشیری"