اول کتاب، گیج شدم و خوشم نمیاومد ولی وقتی ادامه دادم رفته رفته جذب کرد.
بعضی مطالب باعث شد به فکر بروم
مثلاً در مورد سکون حیوانات، نکتهای برای من اهمیت پیدا کرد آن جا که میگوید حیوانات سکون ذاتی دارن و مقایسهاش با انسانها، نکتهای که برای من تکان دهنده بود اینه که وقتی به مرور زمان مثلاً حیواناتی مانند سگ در اثر معاشرت با انسان، دارای عواطف شدند، در واقع ما انسانها، سکون رو از اونها گرفتیم یعنی سعی و تلاش زیادی کردیم و با گذشت قرنها، سگها رو وابسته به خودمون کردیم و به این مسأله هم افتخار میکنیم و آنرا جزو پیشرفتهای انسان میدانیم ولی در واقع انگار و به نظر میاد سکون را از آنها گرفتیم!
اما یکی از ضعفهای این کتاب در مقابل مطالب غنی که دارد نداشتن برنامه تمرینی برای رسیدن به اون سکون مد نظر است که اشاراتی که شده غیرمستقیم با آئین بودا و مدیتیشن است که باید بسراغ مطالعه اون کتابها برویم ظاهراً
و یه مورد دیگه یه خورده کلی گویی هم داره. که البته شاید در مقابل کتابهای بیشماری که از بس به جزییات میپردازند به سطح نازلی افت پیدا میکنند شاید این نقطه قوت باشد
در مجموع کتاب خوبی بود و برای تکمیل یافتهها احتمالا باید از کتابهای دیگر در این خصوص، استفاده کرد
بعضی مطالب باعث شد به فکر بروم
مثلاً در مورد سکون حیوانات، نکتهای برای من اهمیت پیدا کرد آن جا که میگوید حیوانات سکون ذاتی دارن و مقایسهاش با انسانها، نکتهای که برای من تکان دهنده بود اینه که وقتی به مرور زمان مثلاً حیواناتی مانند سگ در اثر معاشرت با انسان، دارای عواطف شدند، در واقع ما انسانها، سکون رو از اونها گرفتیم یعنی سعی و تلاش زیادی کردیم و با گذشت قرنها، سگها رو وابسته به خودمون کردیم و به این مسأله هم افتخار میکنیم و آنرا جزو پیشرفتهای انسان میدانیم ولی در واقع انگار و به نظر میاد سکون را از آنها گرفتیم!
اما یکی از ضعفهای این کتاب در مقابل مطالب غنی که دارد نداشتن برنامه تمرینی برای رسیدن به اون سکون مد نظر است که اشاراتی که شده غیرمستقیم با آئین بودا و مدیتیشن است که باید بسراغ مطالعه اون کتابها برویم ظاهراً
و یه مورد دیگه یه خورده کلی گویی هم داره. که البته شاید در مقابل کتابهای بیشماری که از بس به جزییات میپردازند به سطح نازلی افت پیدا میکنند شاید این نقطه قوت باشد
در مجموع کتاب خوبی بود و برای تکمیل یافتهها احتمالا باید از کتابهای دیگر در این خصوص، استفاده کرد