نظر Nazanin zahra برای کتاب از ترس تنهایی

به نظرم خسته کننده بود، ابتدای داستان فقط تک گویی‌هایی بود که خیلی هم به شناخت شخصیتهای اصلی داستان کمک نمی‌کرد، شخصیت راشل رو دوست نداشتم، باورش سخته دختری سی ساله تا این‌حد منفعل زندگی کنه و البته دوستی راشل و دارسی، کلا زیر سواله و نمی‌شه جز خوشگذرانیهای دوران کودکی و بعدها وقت گذارنیهای جوانی، روش اسم‌ دیگری گذاشت. اگر می‌دونستم همچین داستانیه اصلا نمی‌خوندم. چیزی ازش نیاموختم و توصیه می‌کنم اگه هیچ راه مفید دیگه‌ای برای وقت گذراندن ندارید، این‌کتابو بخونید. خوندنش برای من چند روز طول کشید، چون رغبت زیادی نداشتم به داستانش