کتاب خوب و کاربردی‌ای هست.
ولی به نظرم کل حرف کتاب رو میشه در دستورات دینی مشاهده کرد.
برای مثال روزه گرفتن که انسان از یک چیز مطلوب و خواستنی دست میکشه،
ویا دستوری دیگری که میگه موقع غذا خوردن، قبل از اینکه سیر بشی دست از غذا خوردن بکش.
درسته که سیر غذا خوردن لذت بخشه، ولی همین دستورهای کوچک باعث میشه که مغز انسان فعال تر بشه و به قول استاد بهرامپور که میگه وظیفه‌ی مغز حفظ حالت موجوده، با این دستورات دینی میتونیم این کار ماز رو محدود تر کنیم.
و در کل میشه گفت که تقوای دینی که همون یک سری باید‌ها و نباید‌ها در برخورد با یک سری لذت‌های لجظه ایست، باعث میشه که بعد چند وقت به لذت‌های برتری دست پیدا کنیم.
مثل همون قضیه‌ی شیرینی مارشمالو.
ولی به نظرم کل حرف کتاب رو میشه در دستورات دینی مشاهده کرد.
برای مثال روزه گرفتن که انسان از یک چیز مطلوب و خواستنی دست میکشه،
ویا دستوری دیگری که میگه موقع غذا خوردن، قبل از اینکه سیر بشی دست از غذا خوردن بکش.
درسته که سیر غذا خوردن لذت بخشه، ولی همین دستورهای کوچک باعث میشه که مغز انسان فعال تر بشه و به قول استاد بهرامپور که میگه وظیفه‌ی مغز حفظ حالت موجوده، با این دستورات دینی میتونیم این کار ماز رو محدود تر کنیم.
و در کل میشه گفت که تقوای دینی که همون یک سری باید‌ها و نباید‌ها در برخورد با یک سری لذت‌های لجظه ایست، باعث میشه که بعد چند وقت به لذت‌های برتری دست پیدا کنیم.
مثل همون قضیه‌ی شیرینی مارشمالو.