نقد، بررسی و نظرات کتاب مدرسهای که میرفتیم - امید الهی فر
مرتبسازی: پیشفرض
سمیه ثابت
۱۴۰۴/۰۱/۱۹
10
کتاب «مدرسه ای که می رفتیم» اثر امید الهی فر در نگاه اول ممکن است به نظر برسد صرفاً روایت خاطرات دوران مدرسه باشد، اما در حقیقت، اثری عمیق تر و پرمعناست که به لایه های مختلف زندگی و جامعه می پردازد. این کتاب، با ظرافت خاصی، نوستالژی و احساسات خواننده را برمی انگیزد و به بازگویی داستان هایی از گذشته می پردازد که همچنان به امروز مرتبط هستند. نگارش امید الهی فر در این کتاب با سبک توصیفی و روان همراه است که خواننده را به درون زندگی شخصیت ها می برد. یکی از نقاط قوت این کتاب، استفاده از جزئیات دقیق برای خلق تصاویر ذهنی است؛ انگار که خواننده خود در کوچه ها و کلاس های قدیمی قدم می زند و همه چیز را از نزدیک می بیند. موضوعات مطرح شده در این اثر شامل مسائل تربیتی، روابط انسانی، و تأثیر محیط مدرسه بر رشد فردی و اجتماعی است. نویسنده توانسته است با بهره گیری از داستان های کوتاه و اپیزودیک، تجربه های متنوعی را در اختیار خواننده قرار دهد. هر داستان در این کتاب انگار پنجره ای به دنیای خاص خود دارد، دنیایی پر از عشق، درد، و امید. یکی از جنبه های دیگر کتاب، توجه به اخلاق و ارزش های اجتماعی است. شخصیت ها و اتفاقات داستان به گونه ای طراحی شده اند که خواننده را به اندیشیدن درباره معنای زندگی و ارتباطات انسانی دعوت می کند. در بسیاری از صحنه ها، نویسنده به چالش های تربیتی و تفاوت های نسلی اشاره می کند و سعی دارد نقش آموزش و محیط در شکل گیری شخصیت افراد را برجسته کند. زبان کتاب نیز یکی از ویژگی های برجسته آن است. امید الهی فر با استفاده از زبانی ساده ولی در عین حال تأثیرگذار، توانسته است احساسات پیچیده و تجربیات زندگی را به زیبایی منتقل کند.
کتاب مدرسهای که میرفتیم مجموعهای است مشتمل بر داستانهای کوتاهی که به قلم امید الهی فر به نگارش درآمدهاند. نویسندهی این کتاب در برخی از داستانهای این مجموعه از تجربیات خود در حوزهی درمان نیز بهره برده است و با خلق داستانهایی جذاب، سعی دارد که با استفادهی مناسب از کلمات، مفاهیمی همچون تلاش، درد، صبوری و عشق به انجام وظیفه را به تصویر بکشد...
تشکر از آقای دکتر بابت کتاب خوبشون کتاب خیلی زیبا و ملموس نوشته شده مخصوصا فصول اول. بیان جزییات دقیق و واقعیت های جامعه باعث شد همه چیز کاملا واضح جلوی چشمم به نمایش دربیاد و من رو هم به سالهای تحصیل ببره. منم به نویسندگی و مخصوصا خاطره نویسی خیلی علاقمندم و امسال تصمیم گرفتم به طور جدی کتاب بنویسم. خوندن این کتاب من رو در تصمیمم مصمم و تشویق کرد.