نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی مریلین مونرو سر جردن! - گلاره عباسی

در مورد گویندگی خانم عباسی که بسیار عالی بود حرفی نیست داستان جالبی بود فکر میکنم کمی شبیه کتاب چراغها‌ را من خاموش میکنم خانم پیرزاد است اما کمی تم غمگینی دارد، قهرمان داستان بیشتر خودش را مخاطب قرار میدهد و نیلوفر را گاهی جدا از خود میداند بطور کلی قسمتهایی از کتاب کاملا شما را ترغیب به شنیدن میکند و قسمتهای آخر ممکن است کشش اولیه را نداشته باشد

منم مثل سایر دوستانی که کامنت گذاشتن فکر میکنم خانم عباسی سعی کردن از نوشته‌های خانم پبرزاد الگو برداری کنند، درسته تفاوتهایی هم بود اما تِم کار بر محوریت زنان و تنهایی اون در زندگی بود و خب توهم‌هایی ک نقش اول داستان داشت تازگی داشت اما بنظرم خام بود و نتونست جذابیت لازم رو ایفا کنه. خوانش البته عالی بود. امیدوارم نوشته هاشون روزبروز بهتربشه

باحال بود صدای خانم گلاره رو خیلی دوستداشتم و جالب و غمگین بود. ولی خانم عباسی نمیشد‌ی کم شادتر میبود خانم‌های خانه دار اینقدر‌ها هم زندگی کسالت باری ندارن. در مورد دوقلوها جوری حرف میزدید انگار نه انگار بچهاش هستن‌ی جوری بود محبت مادرانه نداشت. ولی اسامی فصل‌ها جالب بود و اگر‌ی کم ماجرا و اتفاق بیشتر بود بهتر بود دوستداشتم در کل

بنظرم به عنوان اولین اثر گلاره جان کار خوبی بود خیلی متفاوت بود. واشا ره به روزمرگیهای یک زن خانه دار داشت که با تصوراتش به ارزوهای لگد مال شده‌اش جان میبخشید. ای کاش از یک موزیک زیر صدا استفاده کرده بود. از یکنواختی در میآمد اما رویهم رفته موضوع جالب بود و بخصوص با عنوان بندی خوراکها جالبتر شده بود.. موفق باشند..

گویندگی خانم عباسی خوب بود ولی داستان بسیار پیش پا افتاده وضعیف بود که از آن جز ضعف زنی در گذشته مانده وکاملا منفعل نمیشد برداشت دیگری داشت نمیدانم پیام این داستان برای شنونده چه بود چون به نظرم فقط هذیانهای نیلوفر ضعیف تنها صدای شنیده شده در این کتاب بود

فکر می‌کنم خانم عباسی قبل از نوشتن این کتاب کتابهای خانم پیرزاد را خوانده بودند و ناخواسته ملکه ذهن شان شده!! اصطلاحات تکیه کلام‌ها حتی به کار بردن القاب! در کل خیلی ضعیف بود به عنوان اولین اثر خیلی ضعیف بود

سلام. خیلی وقت بود مشتاق بودم داستان این کتاب وبدونم.. کتاب ساده و سلیسی بود و مثل همیشه مشکلات زنان مملکت من رو با زبانی ساده عنوان کرده بود..

من که کلی لذت بردم بخصوص که تداعی گر داستان چراغها را من خاموش میکنم خانم پیرزاد بود خیلی دلنشین بود، موفق باشید و سلامت خانم عباسی عزیز

من این کتاب رو دوست داشتم عجیب ولی بسیار گیرا بود متن و روایت رو جذاب بود خوانش و صدا هم بسیار مناسب بود و هم خوانی داشت
پیشنهاد میشه

قصه نامنسجم بود اما مشخصه دایره لغات و همنشینی کلمات کنار هم رو خانم عباسی خوب بلد هستن.

یه حسی داشت یه غمی یه دلخوری که خیلی‌ها شاید درکش کرده باشن یه زن ناراضی و ناراحت

روایتی از تنهاییِ یک زن، از دریچه‌ی جریان سیال ذهنی....
دلنشین بود.....

گویندگی خانم عباسی خوب بود ولی داستان چنگی به دل نمیزد

خیلی کتاب قشنگی بود. امیدوارم نویسنده‌اش بازم بنویسه.

پیشنهادمیکنم نخونید

بسیار ضعیف و بی محتوا