نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی سنگی بر گوری - جلال آل احمد
4.5
32 رای
مرتبسازی: پیشفرض
اعظم منصوری
۱۴۰۲/۰۷/۲۲
20
کتابی جذاب و زیبا از جلال آل احمد با سبک و سیاقی که خاص جلال آل احمد است دربارهی تلاشهای خودش و همسرش سیمین دانشور برای بچه دار شدن و دنبال کردن نصایح و راهکارهای فامیل و دوست و آشنا در این زمینه که همه بی نتیجه میماند و بالاخره جلال آل احمد به این نتیجه میرسد که قصه هایش بچه هایش باشند و میبینیم که چقدر خوب توانستهاند اسم او را در طول زمان و تا ابدیت زنده نگهدارند. این کتاب در واقع به نوعی زندگینامهی جلال آل احمد نیز هست که خیلی صادقانه در مورد خانوادهاش همه چیز را مینویسد در مورد پدر، مادر و خواهران و برادرانش. با تشکر از راوی داستان آقای بهمن وخشور که بهتر بود ایشان تمام داستان رابا یک لحن میخواندند تا تاثیر گذاری و زیبایی بیشتری داشته باشد و با تشکر از کتابراه.
ان قدر متفاوت و جذاب و گیرا بود در شرح شرائط فرهنگی زمانه که ناگفتنی. گوینده هم در فن گویندگی چه در حس و چه در فراز و فرود و تنظیم نفس عالی. این مطلب که جلال بجای نوه و نتیجه آثار قلمی خودش رو یادگار به حساب میاره، من رو یاد حدیث رسول الله (ص) انداخت که قریب به مضمون میفرمود: "اگر کسی از دنیا بره و دستنوشتهای از خودش بجا نگذاره گویی هیچ کاری در این دنیا نکرده. " ولی با وجود علاقه مندی من به قلم جلال و علی الخصوص این اثرش به خاطر طنز شیرینی که دارد، باید به اندک بی ادبی اثر و حرمت شکنی صریح سیمین همسرش معترض بود. شیرینی و گیرایی اثر گر چه مهم ولی ای کاش به اخلاقیات هم بیشتر بها داده میشد.
با خواندن این کتاب، آدم میفهمد که جلال و همسرش چقدر در زمانه خود پیشرفته بودن و اروپا هم چقدر پیشرفته بوده که اون موقع آزمایش اسپرم داشته و علم پزشکیاش پیشرفته بوده است. نکته مهم بعدی، ظرفیت و روشنگری جلال رو نشونمیده که مشکل "نداشتن بچه" خودش و همسرش رو با نوشتن کتاب در تاریخ ثبت میکنه و با این قضیه واقعا علمی رفتار میکنه. اما جایی که آهنگر محله شون را با مشت میزنه، با اون هیکل نحیفش، تحسین خواننده را برمی انگیزاند!!! از خوانش خوبی هم برخوردار است. با تشکر از عوامل محترم کتابراه.
در این کتاب جلال آل احمد درباره ی بزرگترین دغدغه و شاید بزرگترین حسرتش در زندگی که همون نداشتن فرزند بوده صحبت می کنه و کشمکش های درونی خودش رو به رشته ی تحریر در اوورده. به صادقانه ترین شکل ممکن که در جامعه ی ایرانی تقریبا مثلش رو ندیدیم درباره ی مشکلش با زبانی آمیخته به طنز صحبت میکنه و در آخر هم به این نتیجه میرسه که آثاری که نوشته میراثی ماندگار تر از فرزند براش هستند.