نقد، بررسی و نظرات کتاب مادربزرگ میهن - رباب عبیدی
3.8
132 رای
مرتبسازی: پیشفرض
Nima
۱۴۰۳/۰۱/۲۹
00
کتاب مادربزرگ میهن، نوشته ی خانم رباب عبیدی، مجموعه ای از خاطرات، اشعار و حکایات پراکنده است که به زبانی ساده و صمیمی روایت شده است. لحن کتاب بیشتر شبیه به درد دل ها و نوشته های شخصی خانم عبیدی است و در چارچوب داستان مشخصی قرار نمی گیرد. لحن صمیمی و ساده: نویسنده در این کتاب با لحنی صمیمی و ساده با مخاطب صحبت می کند که این موضوع باعث می شود خواننده به راحتی با او ارتباط برقرار کند. ارائه تصویری از یک زن سنتی ایرانی: این کتاب تصویری از یک زن سنتی ایرانی را به خواننده ارائه می دهد که به خانواده و وطن خود عشق می ورزد و در سختی ها و مشکلات زندگی صبور و استوار است. استفاده از اشعار و ضرب المثل ها: نویسنده در این کتاب از اشعار شاعران مختلف ایرانی و همچنین ضرب المثل های فارسی استفاده کرده است که به زیبایی و غنای متن می افزاید. نقاط ضعف: فقدان انسجام: کتاب فاقد انسجام narrative است و بیشتر به مجموعه ای از خاطرات، اشعار و حکایات پراکنده شبیه است. ضعف در شخصیت پردازی: شخصیت های داستان به طور کامل معرفی و پردازش نمی شوند و خواننده شناخت عمیقی از آن ها پیدا نمی کند. فقدان پیرنگ: کتاب پیرنگ مشخصی ندارد و اتفاقات آن به طور منظم و منطقی روایت نمی شود
ابتدای کتاب تعداد زیادی شعر از شعرای معروف ایرانی اومده که اصلا لزومی نبود این کار انجام بشه. هرکسی بخواد اشعار حافظ یا نظامی رو بخونه دیوان اونها رو مطالعه میکنه. حجم زیادی از کتاب صرف تکرار اشعاری شده که در کتاب خود اون شعرا موجود هست. داستانی که پیرزن تعریف میکنه گرچه سطحی و کلیشه هست، اما خب بد نیست. اونجور که عنوان مخاطب رو فریب میده و نویسنده در ابتدای قصه گفته، من تصور کردم با شخصیتی طرفیم که در زمان جنگ فرزندان یا نوههای خودش رو از دست داده، برای افراد زیادی مادری کرده، سختی زیادی کشیده به طوری که با زندگی اکثر زنان متفاوت باشه ولی اصلا اینطور نبود. اما از اونجایی که خودم جنوبی هستم، استفاده از ضربالمثلها و لغات محلی برای من خیلی دلنشین بود و باعث شد از خوندن قصه بیشتر لذت ببرم. با فضای قصه خیلی احساس راحتی و نزدیکی داشتم.
نویسنده در کتاب خود، مادربزرگ میهن، نام زیبایی بر کتابش گذاشته و این توقع در خواننده ایجاد میکند که موضوع جالب دارد. نام کتاب امتیاز خوبی دارد. رباب عبیدی، داستان منسجم و شخصیتپردازی روایت نمیکند و در چارچوب قالب داستان آن را نمینویسد.
نوع نگارش مادربزرگ میهن، بیشتر مانند بریده جراید و دست نوشتههایی است که سلیقه عبیدی را گردآوری کرده است!؟
کتاب طرح جلد بی بی که به مادربزرگ شبیه است، دارد اما دیوان اشعار دوست داشتنی خانم عبیدی است حتی اینجا هم انتخاب شعر از روال و منطق مشخصی پیروی نمیکند. پردازش کاراکترها و هویت بندی و شناخت نسبتهای شخصیتهای داستان از ابتدا تا انتهای داستان گم است و این سردرگمی به خواننده نیز سرایت میکند.
اکثر رویدادها و علایق نویسنده، رباب عبیدی و ماجراها و جریانات اخیر جهان و ایران گویی در این کتاب کوچک بیان شده است.
نوع نگارش مادربزرگ میهن، بیشتر مانند بریده جراید و دست نوشتههایی است که سلیقه عبیدی را گردآوری کرده است!؟
کتاب طرح جلد بی بی که به مادربزرگ شبیه است، دارد اما دیوان اشعار دوست داشتنی خانم عبیدی است حتی اینجا هم انتخاب شعر از روال و منطق مشخصی پیروی نمیکند. پردازش کاراکترها و هویت بندی و شناخت نسبتهای شخصیتهای داستان از ابتدا تا انتهای داستان گم است و این سردرگمی به خواننده نیز سرایت میکند.
اکثر رویدادها و علایق نویسنده، رباب عبیدی و ماجراها و جریانات اخیر جهان و ایران گویی در این کتاب کوچک بیان شده است.
داستان یک خانواده اصیل با تربیت اسلامی و انسانی را به نمایش میگذارد و ابعاد مثبت نگری در آن موج میزند، اشعار و ضرب المثلهای داخل داستان خودش بیش از حد بود. به نظر میرسد با بیان این همه شعر در ابتدای داستان بیشتر نویسنده میخواهد به ما یادآوری کند که ما شاعران نامی زیادی داریم، از آنها غافل نشوید ولیکن آنقدر حجم آنها زیاد و بی حد بود و از حوصله خارج و پراکنده بود که من فقط تند و تند میرفتم جلو ببینم کی به داستان میرسم، بهتر بود نویسنده یه کتاب جدا مینوشتند با ابیات و ضرب المثهایی که خیلیها قبلا شنیده یا در کتابهای درسیشان خواندهاند و ممکن است با آنها خاطره داشته باشند جهت یادآوری خاطرات 🙏
کتاب بیشتر به حالت دلی نوشته شده یعنی نویسنده قواعد استاندارد نوشتن کتاب رو کنار گذاشته و هر آنچه میلش میکشیده رو اعم از شعر و ضرب المثل و خاطره و حکایت رو آورده و به نوعی میشه گفت که نوعی کشکول نوشته است. که البته گویند هرآنچه از دل برآید لاجرم بر دل بنشیند. کتاب خوبی بود و برای دقایقی میتواند سرگرم کننده باشد ولی اگر از کتاب انتطار افزوده شدن به دانسته هاتون رو دارید جواب منفی هست پس به دید سرگرمی بخونید و نه چیز دیگر.
شروع کتاب با اشعاری که هیچ ربطی به داستان نداشتن میل و رغبت خواننده رو برای ادامه مطالعه کم میکنه. صادقانه بگم من تمام اشعار رو در حد دو یا سه بیت ابتدایی هر کدام رو خوندم و ازشون رد شدم تا به داستان اصلی برسم نوع نوشتاری نویسنده خیلی ابتدایی و در حد انشاهای دبیرستانی بود انتظار داستان اصولی تر از نظر نگارش و با محتواتر در متن داستان رو از نویسنده داشتم