نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی تلخ کام - اسماعیل فصیح

با سلام به کتابراه عزیز و خوانشگر محترم که صداشون گیرا بود و آدم تشویق میشد تا انتها داستان رو نیوش کند.
البته در اینکه قلم آقای فصیح بسیار شیوا بوده و ایشان نویسنده برجسته و فرزانه‌ای هستند هیچ تردیدی نیست و ایشان نیاز به تعریف و تمجید ندارند
بنده چند کتاب از ایشان خوندم و شنیدم
از جمله همین کتاب و داستان جاوید که در واقع متصل به همین داستان است و ثریا در اغما نیز همینطور که آنهم یه جورایی به این دو داستان مرتبط است.
تم داستانهای آقای فصیح بیشتر تاریخی بوده با آمیزه‌ای از جریانات سیاسی و اجتماعی که با قلم قوی خود به بیان آن‌ها میپردازند.
در این داستان که در سالهای اول انقلاب میگذرد با پیرمردی فرزانه و زردشتی آشنا میشویم که در زمان قاجار بسیار مصیبت کشیده و دردهای جانسوزی را تحمل نموده ولی با این اوصاف در زندگی علمی خود به مدارج بالایی صعود میکند ولی در نهایت اثرات آن درد و رنج چنان بلایی بر سر روح و روانش می‌آورد که بیست سال آخر عمرش را در سرای سالمندان با زجر و بدبختی میگذراند.
واقعا بیشتر دردها و رنجها هیچگاه اثراتشان از روح و روان و گاهی از جسم آدمیزاد پاک نخواهد شد و یک روزی بالاخره تیشه بر ریشه زده و آدم را ناکار میکنند.
من با توجه به شرایط امروز جامعه بیشتر دوست دارم
داستانهایی بخوانم که روحم رو جلا بده و یا شادم کنه
از اینجور موضوعات غم انگیز دوری میکنم
در هر حال شنیدنش خالی از لطف نیست.

خیلی داستان خوبی بود یک جورایی داستان جاوید و جلال آریان رو کامل کرده بود، حقیقتا دلم برای جاوید گرفت، کاش سرگذشت بهتری داشت، اگر کتاب داستان جاوید رو نخوندید بقیه نظرم رو نخونید اسپویله: نمی دونم چقدر ماجرای کتاب داستان جاوید راسته ولی هرچند فکر می‌کنم اگر اون ماجرا‌ها برای لیلا و افسانه پیش نمی‌اومد حداقل سرگذشت جاوید کمتر سوزناک می‌شد واقعا قلبم با خوندن سرگذشتش گرفت، هر چند خودم فکر می‌کنم یک قسمت داستان تخیل نویسنده بود، ولی بازم فکر می‌کنم چه سرگذشت گریه داری داشتن این جناب استاد جاوید فیروزپور.

مثل همه‌ی کتابهای دیگه‌ی زنده یاد این یکی هم عالی بود. اولین کتابی که از اسماعیل فصیح خوندم داستان جاوید بود و بعد همه‌ی کتابهای ایشان را یکی یکی خواندم و به دوستانم هم معرفی کردم ولی همیشه چشم براه ادامه‌ی داستان جاوید بودم. تا اینکه بعد از گذشت ۱۳ سال از فوت نویسنده‌ی محبوبم تونستم آخرین رمانش راهم بخونم. اقای عسگری هم خیلی عالی کتاب را روایت کردن. بی عیب و نقص. فقط موسیقی متن خیلی جذاب و اثرگذار نبود. روح استاد اسماعیل فصیح در ارامش. 🖤🖤🖤

بادرود فراوان خدمت همگی، توصیه بنده قبل از مطالعه این کتاب اول داستان جاوید روبخونید، بعد سال بلوا نوشته عباس معروفی، بعدش این کتاب رو، من بچه محل اسماعیل فصیح هستم محله درخونگاه وزیر دفتر شاپور، تا بیشتر با سرگذشت سوزناک جاوید پسر زرتشتی اشنابشید، فقط بگم که داستان جاوید سوزناک تر از مصاعب مسیح هستش، اشنایی با این کتاب ادمی رو اماده میکنه که جلوی سختیها مشغلات زندگی زود جانزنه و نا امیدنشه، ارزوی سلامتی و پایداری برای خواننده این اثار

اساسا قلم اقای فصیح بسیار گرم هست اما متاسفانه موضوعاتی که انتخاب میکند بسیار دردناک هستند! بسیار باورپذیر مینویسند اما احتمال اتفاق این وقایع دردناک در زندگی واقعی تقریبا صفر هست! ایکاش از توانایی در نویسندگی شان در جهت پرورش ذات انسانی استفاده مبکردند مثل هدایت یا کافکا یا کامو که خودشان هم در قصه‌هایشان به انها اشاراتی داشتند! ولی چون در ژانرای رمان مینویسند بهتر بود امیدبخشتر مینوشتند

کتاب ضعیفی بود من موقع خرید کتاب به دیدگاهها خیلی دقت میکنم انتظارداشتم با اینهمه تعریف و تمجید مثل داستان جاوید فوق العاده باشه ولی واقعا هیچ اتفاقی در کتاب نیفتاد فقط مهندسی که برای مأموریت به پاریس و لندن می‌ره و اونجا جاوید رو میبینه داستان زندگیشو تعریف می‌کنه و برمیگرده. پیشنهاد نمیکنم

فکر می‌کنم اکثر آثار اسماعیل فصیح رو خوندم. این کتاب که به گفته خودشون، پایانی بر شخصیت‌های جاوید، جلال و... بود، چندان دلچسب نبود. شاید به این دلیل که حرف مهمی برای انتقال به مخاطب نداشت و فقط پایانی بود بر اون همه آثار زیبا

در مقایسه با داستان جاوید واقعا حرفی برای گفتن نداشت به سختی میتوان گفت ارزش یکبار شنیدن را دارد من خیلی نپسندیدم

چون بعد از کتاب جاوید خواندمش خیلی جالب و جذاب بود حالا تصمیم گرفتم ثریا در اغما رو هم بخونم حتما

به نظرم نسبت به کتابهای قبلی ایشون مقداری ضعیف بود

خوب بود دوست داشتم طولانی تر و مفصل تر بود

فوق العاده بود. ادامه جاوید

یک رمان نراقی و تلخ مانند نام کتاب

واقعا تلخ ولی جذاب