نقد، بررسی و نظرات کتاب مسخ - فرانتس کافکا
4.4
35 رای
مرتبسازی: پیشفرض
کتاب جالبیه. هر چند که با ذهن پر از سوال کتاب رو میبندید. حداقل برای من که اینطور بود. نتیجهای هم که تهش میگیرید ممکنه خیلی مثبت نباشه... 😂
مثلا چیزی که من در نهایت فهمیدم اینه که مهم نیست چقدر برای دیگران_حالا هرچقدر که میخوان عزیز و نزدیک باشن_ زحمت بکشید و کمکشون کنید؛ روزی که دیگه براشون فایده نداشته باشید، راجع به ترک کردنتون با هم جلسه میذارن...
مثلا چیزی که من در نهایت فهمیدم اینه که مهم نیست چقدر برای دیگران_حالا هرچقدر که میخوان عزیز و نزدیک باشن_ زحمت بکشید و کمکشون کنید؛ روزی که دیگه براشون فایده نداشته باشید، راجع به ترک کردنتون با هم جلسه میذارن...
عالی بود. خودندن کتابهای صادق هدایت سلیقهی خاص خودشو میطلبه و کمتر کسی هست که سبک نوشتنش، طرز فکرش و فن بیانش رو دوست نداشته باشه، این کتاب نوشتهی صادق هدایت نیست اما ترجمهش با ایشون بوده، دلیل اینکه من این کتاب رو انتخاب کردم برای خودندن این بود که موردپسند صادق هدایت بوده و قطعا ارزش خوندن داره👌
2. فضاسازی تاریک و تأثیرگذار – کافکا با سبک خاص خود، فضایی دلهرهآور و غمانگیز خلق کرده که خواننده را از همان ابتدا درگیر میکند. حس خفقان و ترس در سراسر داستان جریان دارد.
3. روایت سرد و واقعگرایانه – یکی از نکات جالب این کتاب، بیتفاوتی شخصیتها نسبت به اتفاق غیرعادی است. اعضای خانواده گرگور، بهجای وحشت، به تدریج او را کنار میگذارند و این موضوع، انتقاد از رفتار جامعه با افراد ناتوان و متفاوت را نشان میدهد.
4. ایجاز و تأثیرگذاری بالا – برخلاف رمانهای بلند، «مسخ» در قالب یک داستان کوتاه بیان میشود، اما در همین حجم کم، تأثیر عمیقی بر خواننده میگذارد. سبک کافکا ساده اما چندلایه است و خواننده را به تفکر وامیدارد.
5. پایانی تلخ اما تفکربرانگیز – سرنوشت گرگور سامسا به گونهای رقم میخورد که نشاندهنده بیرحمی جامعه و خانواده نسبت به افراد ضعیف است. این پایان، یکی از تأثیرگذارترین بخشهای کتاب محسوب میشود و همچنان در ذهن خوانندگان باقی میماند.