نقد، بررسی و نظرات کتاب وداع با اسلحه - ارنست همینگوی

واقعا به چیز این داستان جایزه دادن. تعریفش از خودش قشنگتر بود. فقط هم مشروب میخوردن تو هر صفحه‌ای که نگاه میکردم ده تا کلمه نشروب و بطری و برندهای مختلف مشروب رو معرفی کرده انقدر که مشروب میخوردن من حالم بد شد بجای اینا‌. اینجا یه نفر همچین داستانی بنویسه بهش کوفتم نمیدن چ برسه ب جایزه. با غدا مشروب میخوردن بعد غدا مشروب میخوردن راه میرفتن مشروب میخورن. تو اتاق عمل تو سنگر تو امبولانس حتی تو خط مقدم هم مشروب میخوردن.

من با ترجمه نجف دریابندری خوندم اما متاسفانه نپسندیدم. البته خوبی‌هایی هم داشت این کتاب, مثلا مفهومی که از این کتاب کسب کردم, جنگ و شیوه جنگ اروپایی‌ها و باورها و خط مشی شون بود که نشون میداد چقدر ضعیف و اشتباهه. اما سیر عاشقانه کتاب رو نپسندیدم و "از نظر من" عشق بازی بود تا عشقی با معنایی واقعی. شخصیت زن داستان به کلی در این عشق بازی حل شده و ارزش‌های خودش رو فراموش کرده بود.

ارنست همینگوی نویسنده‌ای است که نیاز به تعریف ندارد من لذت بردم

خیلی دراماتیک و دارای راهای منحصر به فرد در این کتاب شاهد بودیم

من این کتاب رو به استاد مشاورم خانم دکتر سرور پرویزی هدیه دادم. کتاب خوبیه

یک درام زیبا که هم شما رو به اوج می‌بره و هم به زمین میزنه

نباید اینطوری تموم میشد😕

عالی بود ولی پایان داستان غم انگیز

نباید اینطوری تموم‌میشدددد...