نقد، بررسی و نظرات کتاب شراب خام - اسماعیل فصیح

قلم اسماعیل فصیح زا دوست دارم. اینکه در طول داستان تصور می‌کنی که راوی همان‌نویسنده است از مشخصه این نویسنده توانمند هست.
اسماعیل فصیح نوستالژی جوانانی است که دهه ۴۰ و ۵۰ به دنیا آمدند و در دوران بیست تا سی سالگی خود را با کتابهای اسماعیل فصیح می‌گذراندند بخصوص ثریا در اغما که بنظرم معروف‌ترین آثار ایشان به شمار میرود.

کتاب خیلی خوبی بود، خانواده آریان که فقط تو داستان جاوید نبودن (البته آثاری که تا اینجا خوندم) فقط یک ایراد داشت من نمی‌تونم به آثار جناب فصیح امتیاز چهار بدم ولی این کتاب یک خورده خسته کننده بود بعضی جاهاش به نظرم، شاید چون براساس حوادث واقعی بود ولی بقیه آثار جناب فصیح که تا اینجا خوندم این مشکل رو نداشتن.

اسماعیل فصیح از آن‌دسته نویسندگانی است که داستان را از همه جنبه‌ها پیش می‌برد. اینکه در اواخر رمان با خصوصیات و بخش‌هایی از زندگی راوی آشنا می‌شویم هم حکایت از قدرت او در داستان‌پردازی دارد. این رمان هم مانند دیگر آثار او جالب و خواندنی‌است.

بیشتر روزمرگی یک انسان در تهران قدیم همراه بایکمقداری حواشی غیر مترقبه است. داستان روان است ولی کمی حوصله میخواهد تا تمامش کنید

اسماعیل فصیح به حق نویسنده‌ای توانا هستند. قلم شیوا و فصیح ایشان در این کتاب به وضوح مشهود است.

رمان خوبی بود و فکر میکنم که بیشتر برای افرادی که در اون دوران زندگی کردن، جذابتر باشه

من لذت بردم از جذابیت داستان تقریبا بدون حاشیه سازی نگارش شده است و حوصله آدم سر نمیره

چقدر دوسش داشتم عالی بود. خیلی زیاد