اول اینکه این کتاب را باید خواند نباید شنید چون گفتگوهای فلسفیاش با خواندن بهتر درک میشود.
دوم اینکه خوانش کتاب بسیار بسیار بد بود
چنان تند و تیتر وار و بی حس بود که گویی اخبار تکراری و ملال انگیز روزنامه را میخواند.
سوم اینکه داستان به جذابیت بقیه داستانهای موراکامی نبود، مولفههای سایر کارهایش را داشت ولی قوت و جذبه آنها را خیر انگار نویسنده از خودش کپی کرده باشد.
چهارم اینکه رمان سرزمین عجایب بیرحم و ته دنیاموراکامی بسیار جذابتر از این داستان است البته آن را هم باید خواند نه اینکه شنید.
ترجمه وحشتناک مزخرف و گوینده هیچ ارتباطی با متن برقرار نمیکنه. فقط روخوانی میکنه و تمام حس و حال داستان رو با لحن سرد و بیربط خودش از بین میبره. حتی با لحن بیربطش یه جاهایی داستانو به هم میریزه. واقعا بد بود. حتی نتونستم وارد فصل دوم بشم
در سبک سورئال نوشته نشده. اگه به دید یه کتابی بخونید که نویسندش هاروکی نیست کتاب خوبی است ولی با دید اینکه کتاب هاروکوماروکومی نوشته اصلا سبکش نیست. و خیلی از سطح انتظر پایین تر میره
دوم اینکه خوانش کتاب بسیار بسیار بد بود
چنان تند و تیتر وار و بی حس بود که گویی اخبار تکراری و ملال انگیز روزنامه را میخواند.
سوم اینکه داستان به جذابیت بقیه داستانهای موراکامی نبود، مولفههای سایر کارهایش را داشت ولی قوت و جذبه آنها را خیر انگار نویسنده از خودش کپی کرده باشد.
چهارم اینکه رمان سرزمین عجایب بیرحم و ته دنیاموراکامی بسیار جذابتر از این داستان است البته آن را هم باید خواند نه اینکه شنید.