نقد، بررسی و نظرات کتاب پوست در بازی - نسیم نیکولاس طالب
4.1
29 رای
مرتب‌سازی: پیش‌فرض
Futurist Esmaiel Rahimi
۱۳۹۸/۱۲/۲۵
80
نسیم نیکلاس طالب در زمانی شروع به دگرگون کردن تفکر مدرن کرده که؛ دوران فیلسوفان و اندیشه پردازان بزرگ به سر رسیده. نه خبری از هایدگر و پوپر است و نه خبری از تافلر و تالکینز. نه می‌توان آینده پردازانی همچون آیزاک آسیموف را پیدا کرد و نه بزرگانی همچون ماشرال برمن و لوییز ممفورد در شهرگرایی. نسم نیکلاس طالب به تنهایی یک تاریخ بزرگ از اندیشه است که برای شناختش نمی‌توان به خواندن ۲۰ کتاب سنگین اکتفا کرد. ابتدا باید تاریخ فلسفه و اندیشه را خوب وارسی کرد و سپس تاریخ تمدن را جست و جو کرد و سرانجام به گستره ملموس؛ مادی؛ سطحی؛ شتابان؛ فناورانه و مالی امروز همچون جوردانو برونو نگاه کرد تا عظمت کارهای طالب را فهمید. هنوز زود است که جهان بی‌پروا و کم عمیق کنونی خودش را با الگوهای نسیم نیکلاس طالب هماهنگ کند. بحران‌های کشنده دیگری هم نیاز است تا قانع شود برخی مسیر‌ها را هزاران سال است به اشتباه پیموده است...
پوست در بازی کتاب واقعا معرکه‌ای است و به عقیده من، خوندن این کتاب برای جوامعی که گرفتار بوروکراتها و مدیران نالایق هستن ضروریه. من شخصا کتاب زبان اصلی رو چندین بار خوندم، یادداشت برداری کردم و بارها با اون خندیدم، برای دوستان نقل کردم یا به فکر فرورفتم. خیلی خوشحال شدم که عزیزانی زحمت کشیدن و کتاب رو به فارسی برگردوندن. اگر بخوام منصف باشم باید بگم که ترجمه کتاب قابل قبوله، ولی آشکارا فاقد روح هست. مترجمان عزیز فقط دنبال این بودن که عبارت به عبارت، متن رو به فارسی برگردونن و توجهی به ظرافتهای زبانی نسیم نیکولاس طالب نداشتن. نثر طالب سرشار از ایجاز و جملات مطنطن و فاخر هست و علاوه بر اینها، از ملاحت و طنز دلنشینی برخورداره. مترجمان به هیچ عنوان نتونستن این نمک و ملاحت رو منتقل کنن. ترجمه بشدت شبیه ترجمه‌های آکادمیک خشک و بی‌روح هست. در مجموع، خوندن این کتاب برای کسانی که (بطورکلی) دنبال این هستن که بدونن «پوست در بازی» از چه چیزی حرف میزنه مفیده، مع الاسف خوندن این ترجمه برای علاقمندان طالب که با زبان انگلیسی آشنایی دارن تجربه خوشایندی نیست.
از نظر من در جایگاه خواننده کتاب و نه نقاد، متاسفانه، نسیم طالب در این تالیف به طرز چشمگیری افول نشان داده.
در قیاس با قوی سیاه، این کتاب دقیقاً برعکس ادعای مولف که گفته کتابی مناسب برای همه عمر و همه کاری است، عمدتاً حاوی هجویات بسیار تنده که به ناسزاگویی و تخریب دیگران شباهت بیشتری داره تا هجو.
گرچه نمی‌توان نبوغ، قلم شیوا و قدرت تحلیل و پیوند دادن مطالب، ذکاوت و استقلال رای طالب را انکار کرد اما این کتاب تصورات من درباره این نویسنده را تا حد زیادی به شکل منفی دگرگون کرد.
در قیاس با قوی سیاه، این کتاب دقیقاً برعکس ادعای مولف که گفته کتابی مناسب برای همه عمر و همه کاری است، عمدتاً حاوی هجویات بسیار تنده که به ناسزاگویی و تخریب دیگران شباهت بیشتری داره تا هجو.
گرچه نمی‌توان نبوغ، قلم شیوا و قدرت تحلیل و پیوند دادن مطالب، ذکاوت و استقلال رای طالب را انکار کرد اما این کتاب تصورات من درباره این نویسنده را تا حد زیادی به شکل منفی دگرگون کرد.